Voorwoord: de eerste kilometers...
Het is 's morgens vroeger licht, je hoort de vogels fluiten, de tempertauur komt nauwelijks meer onder nul, het weer neemt deze week eindelijk lentewaardige vormen aan. Zelf heb ik zo ongeveer tussen kerst en eind januari niet gereden omdat ik domweg onze wijk, of zelfs ook maar de straat niet uit kwam. De gevallen sneeuw werd door een enkele auto aangereden en vormde dan een ijslaag die voorlopig niet verdween. En áls die dan een keer weg was viel er weer verse sneeuw. Kortom, ellende voor een motorrijder die niet over een auto beschikt en met het OV niet om 06:00 uur op zijn werk kan verschijnen. Tsja, dat is een nadeel van in een dorp wonen.
Maar het wordt langzaam beter. In de afgelopen weken was het nog dusdanig koud dat je, vooral 's morgens vroeg, moest oppassen voor gladheid. Nu de vorst uit de grond en lucht is, en de temperaturen overdag naar een 'aangename' 7 graden zijn gestegen, ga ik weer lekkerder rijden. Bochten worden soepeler genomen, ik ga eerder en enthousiaster op het gas en het aanremmen gebeurt méters later, het algehele gevoel is beter. Een lekker gevoel kan ik je zeggen.
Terwijl ik dit schrijf, en af en toe naar buiten kijk, ziet het er zonnig uit en zit het er dik in dat ik straks even een rondje ga rijden. Dat zit er voor de meesten niet in, die werken de hele dag en zijn aangewezen op het weekend, maar dat het merendeel van de Nederlandse motorrijd(st)ers snel zal ontwaken staat vast. En daar wil ik even bij stilstaan. De meesten van jullie rijden niet gedurende de winter want te koud, te nat en te gevaarlijk. En gelijk heb je. De motorfiets, die nu bij de meesten lekker verzorgd in de schuur of bij de dealer staat, moet gekoesterd worden. Hij heeft genoeg gekost en dus gooi je hem niet te grabbel aan winters weer en de daarmee gepaard gaande pekel. Natuurlijk wordt hij straks uit de schuur gehaald (het kwik stijgt naar een behaaglijke 15 graden deze week) en ga je binnenkort je eerste kilometers maken. Maar kijk uit!
Na een pauze van maanden doe je er goed aan het die eerste kilometers écht rustig aan te doen. Motorrijden is als fietsen, of schaatsen, dat verleer je niet. Maar het gaat zó vaak fout tijdens die eerste fraaie dagen en dat komt voornamelijk door overschatting van jezelf. Je machine verkeert in een goede staat, daar zorg je wel voor, nemen we aan. Maar diegenen die een tijd geen motor hebben gereden dénken vaak dat ze verder kunnen gaan waarmee ze vorig jaar september zijn gestopt. En geloof me, dat valt tegen. Het is nog geen 20 graden, je hebt nog geen 'kilometers in de benen' en je moet echt even wennen, net als bij het schaatsen. Je denkt, en wéét, dat je het kunt maar die eerste slagen vallen zó tegen. Dus denk daar even aan als je straks je trotse bezit naar buiten rolt en die eerste kilometers gaat maken. Laten we er voor zorgen dat de kranten en het internet verschoond blijven van berichten over verongelukte motorrijders.
Rij veilig en met je hoofd, denk aan jezelf en liefhebbende naasten. Veel plezierige kilometers gewenst!