Verslag Trackdays 4 Starters

Zo ontstond het idee voor Trackdays 4 Starters, een circuittraining die zich juist op deze groep motorrijders richt en hem of haar de kans biedt echt in de basis te beginnen. De training wordt georganiseerd op het relatief nieuwe Test Track Thedinga (TTT) ter hoogte van Emmen, een relatief klein circuit met een lengte van 840 meter. Wij schreven ons in voor de eerste editie van Trackdays 4 Starters om aan den lijve te kunnen ervaren of deze training iets toevoegt aan de al overweldigende keuze aan circuittrainingen.

Tekst: Thomas Reedijk
Fotografie: Ad Kievit

Land of Joy

Het eerste idee bij een circuittraining voor beginners op een kort baantje als het TTT is er niet een van zeer hoge snelheden en het uitknijpen van 200+pk motoren. Een racemotor pur sang meenemen naar deze training leek ons niet nodig, en dus werd met een natte vinger die enig gevoel voor hip&happening niet schuwt gekozen voor een Ducati Scrambler Classic. Zeker niet een van de krachtigste motoren van dit moment, maar wel een van de opvallendste. Omdat uw redacteur na de lovende kritieken van de grote baas ook wel benieuwd was hoe dat nou rijdt en of deze charmante verschijning z'n hoofd boven water kon houden tijdens het snellere werk was de keuze snel gemaakt. Per slot van rekening kan elk circuit wel worden bestempeld als 'The Land of Joy'. HBeetje gummen op de zondag is niet verkeerd.et enige wat restte was de reis van een kleine 180 kilometer richting het pittoreske Emmer-Compascuum, het gehucht waar het nieuwe circuit is gelegen.

Briefing

Tijdens de eerste briefing wordt niet direct ingegaan op rijtechniek, maar op het bewaren van de veiligheid. Zo wordt uitgelegd dat het niet handig is om stil te gaan staan op het circuit, ook niet als een vriend of vriendin in het grind ligt of met panne langs het asfalt staat. Tijdens een korte uitleg over het circuit wordt uitgelegd dat we alle 840 meters van het circuit gaan gebruiken met uitzondering van de centraal gelegen verbindingsbocht. Ook zijn er pionnen neergezet om een chicane te simuleren. De ongebruikte verbindingsbocht wordt ingezet als tijdelijk instructieplatform voor instructies die gedurende de circuitsessies zullen worden gegeven. Een voor mij nieuw concept, het tijdelijk onderbreken van een sessie voor instructie heb ik nog niet eerder meegemaakt.

Bach Lamboo, bekend van zijn videoproducties, maar ook werkzaam als instructeur bij T4A legt uit dat hiervoor gekozen is zodat deelnemers de instructies direct in de praktijk kunnen brengen. Daarnaast biedt de semi-ovale vorm van het circuit een prima basis om na en rondje of 5 duizelig van je motor te vallen en zal een tijdelijke onderbreking meer dan welkom zijn. Om gedurende de dag de nodige afwisseling te bieden wordt ervoor gekozen om elke sessie van rijrichting te veranderen. We zullen het circuit dus zowel links- als rechtsom gaan rijden, wederom een voor mij nieuw maar aansprekend concept. Wat ook positief opvalt is dat het vandaag niet de bedoeling is om de hele dag achter een instructeur aan te rijden. Al vanaf sessie 3 zullen we zonder voorrijder worden losgelaten op het TTT circuit. De ervaring leert dat een mix van instructie en vrij rijden het beste recept is voor het verder ontwikkelen van je rijtechniek. Daarnaast zijn er naast Bach nog twee instructeurs in de vorm van Ron van Steenbergen en Ronald ter Braake, beide ervaren instructeurs en coureurs die onder andere hebben meegestreden in het ONK. Elke sessie zullen er twee instructeurs met de groep meerijden, terwijl de derde instructeur langs de baan zal staan om de deelnemers vanuit een ander perspectief te kunnen bekijken en beoordelen. Met een gemiddelde groepsgrote van zo'n tien man een meer dan goede bezetting.

De praktijk

Ik hou 'm achter me, ik hou 'm achter me...

De totale groep van zo'n 30 man is onderverdeeld in 3 groepjes die volgens de organisatie niet zijn ingedeeld op snelheid of niveau. Als dat echt waar is zitten er 'toevalligerwijs' wel erg veel motoren met circuitkuip en zonder nummerbord in mijn groep. Zoals Bach al tijdens de briefing heeft uitgelegd bestaat de groep vandaag grotendeels uit 'circuitmaagden', maar zijn er een aantal mensen met wat circuitervaring die even een stapje terug willen doen. DZo'n recht stuk kun je best nog wel een paar extra chicanes in kwijt.eze deelnemers zitten dus geheel per ongeluk in dezelfde groep. Iets zegt me dat er toch iets van onderscheid is gemaakt op basis van niveau.

Met de nodige ervaring op het circuit ben ik zeker geen onbekende op de gesloten baan. Maar ervaringen uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst en de snelste, laat staan een coureur, is een titel die mij niet past. Toch zijn mijn verwachtingen van vandaag gebaseerd op mijn beeld van 'de beginner'. Ik ga ervan uit dat vandaag een dag wordt van rustig over een klein circuit toeren en het langzaam zien groeien van het niveau van de deelnemers. Direct al tijdens de eerste sessie kan dit idee al overboord, aangezien de snelheid al rap de gemiddelde gang die er op straat op na wordt gehouden overstijgt. Vandaag kan er klaarblijkelijk gas worden gegeven en wel op zo'n manier dat ik er al snel achter kom dat de Scrambler en zijn bestuurder echt aan het werk worden gezet. Mooi!

Na een ronde of vijf de eerste sessie in heft de instructeur zijn hand ter teken dat we kort gaan pauzeren op de 'instructiebocht'. Daar wordt de eerste feedback gegeven, maar vooral gecontroleerd of iedereen zich op z'n gemak voelt en vooral, het naar z'n zin heeft. Mij wordt aangeraden om iets meer te gaan verzitten aangezien de stepjes al snel het asfalt raken. Grappig genoeg vraagt de Scrambler om een rijstijl waarbij je flink naast de motor moet gaan hangen. De motor is uiteraard niet ontworpen voor circuitgebruik en dus moet de machine in de bocht al snel wat meer omhoog worden geduwd om er voor te zorgen dat er op het eind van de dag überhaupt nog voetsteuntjes op de motor zitten. Gevolg is dat de bestuurder er flink vanaf moet hangen waardoor er regelmatig met de kneesliders over het asfalt wordt geschraapt. Nou is dat op zich niet nieuw voor mij, maar elke bocht een paar millimeter afschuren is een ander verhaal. OHalverwege de sessie wat aanwijzingen, en hup weer verder...f dit nou echt mijn rondetijden zal gaan verbeteren weet ik niet, maar dat kan een smile van oor tot oor niet weerhouden. Direct na de eerste instructie, waarbij de helm dus niet eens hoeft te worden afgezet, gaan we weer de baan op voor deel twee van de eerste sessie.

Na de eerste sessie volgt de eerste theoriesessie waarbij wordt ingegaan op rijlijnen. Niet te vroeg insturen, maar eenmaal ingestuurd snel richting apex om daarna naar de volgende bocht te sturen. Er wordt ons aangeraden op zoek te gaan naar een balans van klaar zijn voor de bocht en tegelijkertijd niet bang zijn om de bocht licht in te remmen. Het ideaal is volgens de instructeurs om 'lossend' te remmen tot aan de apex, om de motor daarna direct op te richten en het gas te openen. Nou is dit niet de eerste keer dat dit wordt uitgelegd tijdens een circuittraining, maar voor mij is het wel de eerste keer dat ik de rust voel om dit ook echt elke bocht in de praktijk te brengen. De reden hiervoor is dat de snelheid op het circuit door de korte rechte stukken relatief laag blijft en je dus simpelweg minder onder de indruk kan raken van die snelheid en er dientengevolge ruimte overblijft om de theorie ook echt in praktijk te brengen. Natuurlijk kan dit op bijvoorbeeld het TT circuit van Assen ook, maar de risico's zijn op het kleinere en dus langzamere TTT circuit simpelweg kleiner en daarom beter te overzien.

Hij zit nog steeds acher me, hij zit nog steeds achter me...

Omgekeerde richting

De volgende sessie wordt de rijrichting, zoals beloofd, omgedraaid wat zorgt voor een opvallend andere beleving van het circuit. Niet alleen wordt er met uitzondering van de twee kleine chicanes  linksom gestuurd, het circuit lijkt nu ook een stuk sneller. Kan in theorie bijna niet waar zijn, maar het gevoel vertelt wat anders. Wat wel hetzelfde is als de vorige sessie zijn de korte, maar waardevolle instructies die worden gegeven tussen het rijden door en het feit dat het baantje zo kort is, dat je het na 2-3 ronden uit je hoofd kent. De beperkte lengte van de baan, waar aan het begin van de dag nog besmuikt om wordt gelachen, blijkt juist diens sterke troef te zijn: binnen no-time kun je je volop focussen op de rij-techniek, wat een progressief stijgende leercurve mogelijk maakt. Als je daar bij optelt dat de snelheid deze leercurve ook niet in de weg hoeft te zitten, is het niet moeilijk in te zien dat deze baan in combinatie met veelvuldige instructie zorgdraagt voor een meer dan goede leeromgeving. NScrambler is de naam, Scrambler Classicatuurlijk, de kick van het rijden op een circuit met wereldfaam waar ongekend hoge snelheden kunnen worden behaald blijft vandaag uit, maar daar staat tegenover dat ik nu wel de kans heb om op relaxte wijze aan m’n rijtechniek te werken.

Het plan voor de volgende sessies is dat we worden losgelaten en vrij mogen rijden en inhalen dus is toegestaan. De instructeurs zullen wel meerijden en af en toe iemand oppikken waarvan ze het gevoel hebben dat diegene nog wat extra aanwijzingen kan gebruiken. Na een paar onwennige rondjes gaat het gas steeds verder open en word ik op de rechte stukken door de beter bemeten pk-kanonnen weliswaar ingehaald, maar gebeurt het meer dan eens dat die persoon zich vervolgens totaal verremt en de Scrambler met piloot weer binnendoor voorbij ziet gaan. Dit is kicken! De sfeer is zowel competitief als ontspannen. Er wordt flink gas gegeven, zonder dat er gevaarlijke situaties ontstaan.

Gedurende de vierde sessie merk ik dat de snelheid er bij iedereen in mijn groep flink inzit. De veelvuldige instructies, maar ook feedback die we tot nu hebben gekregen beginnen duidelijk hun vruchten af te werpen. Ook ik merk dat ik, terwijl de dag nog niet eens ten einde is, vandaag flink veel  heb geleerd. Waren het lage niveau en de beperkte lengte van het circuit voorafgaand aan deze dag nog een reden om met gezonde tegenzin aan de dag te beginnen, halverwege diezelfde dag moet ik concluderen dat ik in het verleden alleen tijdens meerdaagse trainingen zo'n leercurve heb meegemaakt. Juist door het wat lagere tempo en het korte baantje is het zoals gezegd zeer makkelijk om je de lay-out van het circuit eigen te maken. Waar je bij veel circuits pas na de lunch weet welke kant de baan op gaat, ligt dat moment hier al halverwege de eerste sessie, waardoor je je de rest van de dag echt kunt focussen op de rijlijnen, gas- en remtechniek. En ik ben niet de enige die vanaf het vrij rijden begint te spelen met rempunten en alternatieve rijlijnen. En juist dat woord, spelen, staat centraal. Het rijden op deze baan is makkelijk, leuk en daardoor bevorderend voor het ontwikkelen van de rijtechniek. Ook bij andere deelnemers hoor ik deze geluiden. Iedereen, inclusief de organisatoren zelf, is positief verrast door het succes van de combinatie van deze training en het meer dan charmante TTT circuit.

Conclusie

Aan het eind van deze zonovergoten zondag kan ik niet anders dan concluderen dat de Trackdays 4 Starters een succes is. Waar ik enigszins sceptisch aan deze dag begon, verwachtend dat de snelheden (te) laag zouden liggen en er voor iemand met circuitervaring weinig te leren zou zijn, duurde het niet lang voordat mijn gereserveerde houding omsloeg in  enthousiasme. Met deze training biedt Trackdays4All echt iets nieuws binnen het aanbod van circuittrainingen.

Natuurlijk is het bij een eerste uitvoering van een nieuw concept als deze training niet moeilijk om verbeterpunten te vinden. Met name de instructies die worden gegeven zijn af en toe wat warrig en gaandeweg de dag worden sommige van tevoren gecommuniceerde plannen omgevormd of weggelaten. Met dat laatste laat de organisatie wél zien niet bang te zijn om als het nodig is elementen aan te passen en open te staan voor kritiek. Hulde hiervoor. De (leer)ervaring van de klant staat centraal en de organisatie doet zijn best om die ervaring zo goed mogelijk vorm te geven.

Niet alleen het TTT circuit verrast vandaag, ook de instructies en de manier waarop deze gegeven zijn vernieuwend. Dankzij de korte, persoonlijke feedback direct naast de baan gedurende de sessie kun je direct in de praktijk brengen wat je is verteld, daarnaast maakt de korte baan dat de snelheid relatief laag ligt en de lay-out erg gemakkelijk te onthouden is, waardoor je meer dan jezelf kunt richten op het ontwikkelen en bijschaven van je rijtechniek. Ideale omstandigheden voor beginnende circuitrijders, maar naar mijn bescheiden mening ook een motiverende omgeving voor rijders met ervaring die even een stap terug willen zetten om zodoende hun techniek te verfijnen.

Trackdays4All heeft dit jaar nog twee Trackdays 4 Starters op de agenda staan. Ben je niet op zoek naar de snelste rondetijd, maar wél naar verbetering van je rijstijl, dan is deze circuittraining een aanrader. Voor de bescheiden prijs van 99 euro inclusief lunch hoef je het in ieder geval niet te laten.