Verslag BMW Motorrad Trackday Assen

Tekst: Thomas Reedijk
Fotografie: Ad Kievit

Powered by Eybis

Wat is het nou? Eybis of BMW Motorrad Trackdays? Om eventuele onduidelijkheid weg te nemen: de BMW Motorrad Trackdays, hierna afgekort als BMT, worden sinds 2012 georganiseerd door Eybis, een Belgisch bedrijf dat internationale circuitdagen organiseert. Opgericht door eigenaar Frank Slabbynck, die uit liefhebberij startte met het organiseren van circuitdagen in eigen land. Inmiddels heeft de Vlaming zijn activiteiten uitgebreid naar vijf verschillende Europese landen en werkt hij samen met BMW. D
Ook andere merken zijn welkom bij de BMW Motorrad Trackday

Organisator Frank Slabbynck legt de regels desgewenst in 4 talen uit

"Kennen jullie die mop van die Australiër die naar Assen ging?"e organisatie rijdt voornamelijk op grote internationale circuits met klinkende namen als Spa-Francorchamps, Le Mans, Hockenheim en uiteraard ons eigen TT-Circuit te Assen. Met een armada aan S1000RR'en, een grote groep instructeurs, een klein leger aan campers en bijhorende aanhangers maakt de karavaan van de organisatie met haar uit de kluiten gewassen verzameling aan materiaal een flinke indruk. Dat was in het begin wel anders, weet Frank me te vertellen. Tijdens de eerste circuitdag kwam hij gewoon met de motor naar het circuit. Geen campers, geen batterij aan nieuwe supersports, gewoon een circuit en deelnemers met maar één opdracht: lekker rijden! Dat waren duidelijk andere tijden, tijden waar het voor de meeste deelnemers nog normaal was om met de motor naar het circuit te rijden, daar een dag rond te knallen en op dezelfde motor weer naar huis te rijden. De organisatie is dus een stuk professioneler geworden, maar, herhaalt Frank, de basis was en is het genieten van je motor in een zo veilig mogelijke omgeving.

Open paddock

Een BMT houdt niet in dat alleen motorrijders met een BMW in de paddock welkom zijn. In principe is iedereen welkom, ongeacht merk of model. Natuurlijk kun je je afvragen of deelname met een Honda Magna een goed idee is, maar dat is een ander verhaal. Bij twijfel is overleg met de organisatie altijd mogelijk. Dat de BMT een uitgesproken Europees evenement is blijkt uit de briefings en instructies, die in minimaal 4 (NL, DE, EN, FR) kunnen worden gegeven. De organisatie belooft dat elke circuitdag qua opzet en uitvoering van hetzelfde hoge niveau is. Chef d’équipe Frank Slabbynck krijgt naar eigen zeggen vaak positieve reacties van klanten op dit punt. Als je binnen EGelukkig is 'ie nog maar aan het opwarmen...uropa rijervaring wilt opdoen op diverse internationale circuits ben je vaak aangewezen op evenzoveel diverse organisaties met elk hun eigen visie op het organiseren van een circuitdag.

Een ander pluspunt is volgens Frank dat wordt gestreefd naar een zo veilig mogelijke rijomgeving. Om dat te bereiken worden de deelnemers op basis van circuitervaring en rondetijden ingedeeld, waardoor het snelheidsverschil binnen elke groep relatief klein moet zijn. Daarnaast is er de gezamenlijke briefing aan de start van de dag. Als een pater familias spreekt Frank alle aanwezigen toe en verzoekt iedereen zich aan de regels te houden en het vooral ook leuk te houden. “Als mensen gespannen zijn en niet weten waar ze aan toe zijn is er ook geen plezier. Het één leidt dus tot het ander en andersom werkt dat ook zo,” aldus Frank. Anders dan bij sommige circuittrainingen rijden er met elke sessie instructeurs mee die niet één groep begeleiden, maar iedereen in de gaten houden en feedback geven aan deelnemers. Kers op de taart is dat één van die instructeurs niemand minder is dan Troy Corser, die sinds zijn terugtrekking uit het SBK betrokken is als instructeur bij de BMT.

Mijn gereedschap voor vandaag: de 2015 BMW S1000RR. Snap best dat tegenwoordig geen hond nog een 600 supersport wil, zo gemakkelijk als dit rijdt..

Gouden tips

Echt waar, dat was op z'n minst zó'n grote karper

Voor wie zich voor de eerste keer online inschrijft is het moeilijk in te schatten of de BMT een circuittraining of gewoon een dag vrij rijden is. Het portret van Troy Corser doet vermoeden dat er instructie wordt gegeven, maar op de site wordt hier verder niet op ingegaan. Volgens Frank is het hoofddoel van elke door Eybis georganiseerde circuitdag, en dus ook deze BMT 'Fun on track'. Met andere woorden: een leuke dag op het circuit waarin je in een zo veilig mogelijke omgeving de grenzen van je motor kunt opzoeken. Doordat er geen theoriesessies staan gepland heeft men de prijs betaalbaar kunnen houden. Toch zijn er wel instructeurs aanwezig die zoals gezegd desgewenst met je meerijden en je doelgerichte feedback geven op je rijstijl en verbeterpunten aandragen. Een soort vrij rijden plus dus eigenlijk, dat ons in ieder geval erg goed beviel. Diverse deelnemers die voor de eerste keer meerden gaven echter aan ook theorietrainingen te hebben verwacht, evenals dat er in groepen zou worden gereden.

Theoriesessies of niet, de aanwezigheid van een wereldkampioen als Troy Corser blijkt op een dag als deze goud waard. De befaamde coureur is niet iemand die er sterallures op na heeft gehouden, maar van aanpakken houdt. Als hij niet aan het rijden is, dan zit hij in de pitbox waar hij ruim de tijd neemt om deelnemers te voorzien van persoonlijke feedback. Zijn visie blijkt keer op keer spot on te zijn, soms tot verbazing van de betreffende persoon zelf die zich niet van zijn fouten bewust was. Het valt me daarbij op dat zijn feedback vaak dezelfde kerninformatie heeft en dat door veel deelnemers dus dezelfde fout wordt gemaakt. “Ik zie nog veel mensen rijden met ongeveer een afstand van een vuistdikte tussen kruis en tank. Dat is old school. Contact met tank en motor is alles en biedt je maximale feedback, controle en uiteindelijk veiligheid. Ook old school, en wat ik heel veel rijders zie doen, is het zogenaamde pionnen rijden, ook al staan die vandaag niet op de baan. Ik bedoel hiermee dat veel rijders tot het laatste moment rechtuit rijden, dan resoluut insturen en van bocht in – naar apex – tot bocht uit een zeer grote en gelijkmatige hellingshoek genereren. Iets wat misschien tof aanvoelt, maar allerminst snel of veilig is. Sneller en veiliger is het om naar de apex te remmen, d
"Ik hou 'm bij, ik hou 'm bij..."

Is dat nou een korenwolfje? Die kom je hier anders haast nooit tegenaar gedurende een kort moment een maximale hellingshoek te genereren om de motor daarna zo snel mogelijk weer op te richten. Als je goed kijkt naar een SBK race, dan zie je dat er relatief vroeg wordt ingestuurd. Dat heeft tot gevolg dat je weliswaar een grotere hellingshoek zal creëren, maar gedurende en veel kortere tijd. Uiteindelijk is dit veiliger. Je vraagt zo simpelweg minder van de banden.” Dat klinkt precies als het commentaar dat Jonathan Rea enkele jaren geleden tijdens de launch van de Fireblade SP op het journalistengarde had. En net als bij Ed destijds geldt ook nu voor mij dat meer dan 15 jaar motorervaring in één klap over de schutting kan.

Al tijdens de eerste sessie van de dag wordt me al snel duidelijk dat áls er vandaag wat tekort gaat schieten, dat zeker niet het materieel is. De nieuwe S1000RR ontpopt zich op het circuit als een allemansvriend, een 200 pk (vooruit, 199 pk) sterke allemansvriend om precies te zijn. Volgehangen met de nieuwste rijhulpmiddelen en gezegend met een krachtig blok dat zijn vermogen met Deutsche Gründlichkeit lineair naar buiten stuwt doet de BMW precies wat ik ‘m vraag. Het motorgeluid doet vermoeden dat er een vette Akra op zit, maar niks is minder waar. De remmen zijn vanaf de eerste input zeer sterk, op het giftige af. Zolang je het remvermogen met subtiliteit aanspreekt zijn ze goed te doseren en de aanwezigheid van race-ABS zorgt uiteindelijk voor de nodige rust in de bovenkamer. Mooi en leuk is de nieuwe quickshifter met autoblipper waarmee, met een volautomatisch toefje tussengas, ook zonder koppeling kan worden teruggeschakeld. Even wennen, want menselijke automatismen laten zich nou eenmaal minder makkelijk regelen dan de elektronisch instelbare rijmodi, maar eenmaal gewend aan het vernuftige systeem blijkt het vooral erg handig.

Nee, serieus, vraag m'n vriendin anders maar. Patatje oorlog noemen ze dat hier, dan zit de saus onderin. Moet je zeker eens proberen

SBK racer met kenteken

Ben ik nou zo snel of...?

Tijdens een kort gesprek met Troy Corser ben ik vooral benieuwd hoe zo'n straatfiets die voor elke motorrijder gewoon in de winkel te koop is zich verhoudt tot de echte SBK racer waar hij op reed. “De 2015 S1000RR is gewoon erg goed voor elkaar,” vertelt hij me. “Ten eerste is het echt bijzonder dat de motor tegelijk een goede en soepele straatfiets en tegelijk een gefocust racemonster is. Zolang je respect hebt voor het vermogen kan iedereen met een beetje ervaring deze motor makkelijk besturen. Terwijl als je het gas openschroeft je echt een 'dedicated racebike' tMooi dan, denk je in de loop der jaren het nodige te hebben geleerd...ot je beschikking hebt. De kwaliteiten van deze motor staan op hetzelfde niveau als die van de fabrieksracers van pakweg 8 jaar geleden. En dan heb je het dus over machines waar een serieus prijskaartje aan hangt.”

Een allemansvriend dus? Hoewel S1000RR en de term allemansvriend op het eerste gezicht niet bij elkaar lijken te passen, is deze BMW dat wel degelijk. Inderdaad zoals Troy beschrijft zeer makkelijk te besturen, zonder al te grote verrassingen. Tot het besluit valt het gashendel wél tegen de stuit te draaien. Met een oerkracht knalt de toerenteller dan in een oogwenk het rode gebied in. Ongelofelijk dat men in Beieren het voor elkaar heeft gekregen een blok zo soepel en tegelijk zo krachtig te laten zijn, was in een notendop mijn bevinding van de fiets op de openbare weg. Eenmaal op het TT circuit blijkt met het vermogen van een S1000RR onder de derrière het TT Circuit echter geen meter te lang. Hkan dat allemaal over de schutting...oe makkelijk en soepel ook, deze motor is tegelijkertijd serieus krachtig en snel. De eerste sessie gaat echter nog wat onwennig, het is met name de bestuurder die wat opwarmtijd nodig heeft. Frank adviseert om juist niet continue door te halen tot in het rode gebied, maar meer te shortshiften om zodoende het circuit en de baan op een meer ontspannen manier te ontdekken en laat daarmee zien dat organiseren, adviseren en lol hebben hand in hand kunnen gaan. Gericht persoonlijk advies is om de bal van de voet op de stepjes te houden, omdat het hem opvalt dat mijn voeten nogal uitsteken. En daarnaast vooral niet vergeten te ontspannen en lol te hebben.

Shortshiften blijkt een goede tip te zijn waar ik geen enkele moeite mee heb, evenals de andere zithouding voor meer contact met de tank, maar het omschakelen naar anders insturen blijkt een stuk lastiger te zijn. Gewend om laat, later, laatst in te sturen is het zoeken van vervroegd contact met de apex een echte uitdaging. Het eerste gedeelte is niet waar het probleem ligt, maar de alternatieve lijn vraagt inderdaad meer hellingshoek tijdens een kortere tijd. Sneller en agressiever insturen dus. Leuk om te proberen, maar voor het gevoel ook niet zonder gevaar. Toch is het opmerkelijk hoeveel de tijd dat je in hellingshoek ligt wordt ingekort. In plaats van sturen op het scherpst van de snede is het meer kort een moment van krachtsinspanning, lef en een extreme hellingshoek waarna de motor al snel weer omhoog kan worden geduwd. Een compleet andere rijtechniek aanleren in slechts één circuitdag blijkt echter een onhaalbaar doel. Leuk is het daarentegen wel, want hoewel de progressie voor m’n gevoel minimaal is heeft dMaar goed, er zijn slechtere manieren om een werkdag door te brengene andere rijtechniek wel tot nieuwe inzichten geleid. Leerzaam en leuk. Fun on track, dus toch!

Een kort moment voor het begin van de vierde sessie wordt ik op m'n rug getikt. Grandmaster Troy vertelt me dat hij een aantal ronden zal volgen, waarna hij me voorbij zal komen en het mijn eer is hem te volgen. De eerste ronde rustig aan om te voorkomen dat mijn privé-instructeur voor het moment me overschat. Toch merk ik na een paar bochten dat ik ondanks het gebrek aan bandenwarmers er al snel lekker inzit. Ik zal eens laten zien wat ik kan! Al na één ronde wordt ik ingehaald door de meester en is het aan mij hem in het vizier te houden. Aan de rijlijnen en de wijze waarop hij rijdt is te zien dat hij zich vooral nog aan het inhouden is. Dit tempo kan ik aan en er mag van mij een tandje bij. Alsof de Australiër gedachte kan lezen wordt het tempo een flink stuk opgeschroefd en moet ik echt mijn best gaan doen. Wat opvalt is hoe ontzettend vloeiend zijn rijlijnen zijn. VZeker niet met dit als leermeesteran de oud wereldkampioen had ik eigenlijk het meer gooi- en smijtwerk verwacht, maar niks blijkt minder waar. Wat ook opvalt is hoe makkelijk hij richting apex stuurt. Waar het voor mij nog meer een kwestie van denken dan automatisme is en daarom de nodige aandacht vraagt ben ik ondanks de eerder tips van de meester verbaasd hoe snel hij naar de binnenkant van de bocht stuurt. En na een kort maar agressief ingestuurd te hebben staat de motor voordat ik het weet alweer rechtop. Inmiddels houden we er voor m’n gevoel een serieus tempo op na en vind ik het persoonlijk jammer dat er geen rondetijden worden gemeten. Dan is bij de heer Corser duidelijk het besluit gevallen te lossen en echt snelheid te gaan maken. Ondanks de tips en instructies van vandaag is dit tempo niet meer aan mij besteed en moet ik hem laten gaan. Maar toch, wat een ervaring om achter een man met een talent net zo groot als zijn palmares aan te mogen rijden. Hetzelfde niveau van de beste man bereiken is voor mij pure fictie. Waar niet mee gezegd is dat zijn instructies geen indruk hebben achtergelaten. Benieuwd wat het kost om hem op wekelijkse basis in te huren.

Conclusie

Eybis heeft met de BMW Motorrad Trackdays een mooi evenement in handen. Een circuitdag die het midden houdt tussen vrij rijden en een circuittraining. Door samen te werken met BMW stelt de Vlaamse organisator niet alleen mensen in de gelegenheid een S1000RR op het circuit uit te proberen, samenwerking met iemand als Troy Corser is natuurlijk ook een aspect dat op z'n zachtst gezegd positief opvalt. Toch zijn het niet de kersen op de taart die ervoor zorgen het boeken van een Eybis circuitdag de moeite waard is. Bij Eybis boek je simpelweg een goed georganiseerde circuitdag die wordt opgezet door een team van betrokken motorsportpassionados.

Ben je op zoek naar een circuittraining waar de nadruk echt ligt op het in praktijk brengen van tussendoor gegeven theorielessen is een BMW Motorrad Trackday door Eybis niet de eerste keuze. Wat ons betreft mag de organisatie in haar communicatie hier wel wat duidelijker over zijn. Nu wordt het wel of niet geven van instructie enigszins in het midden gelaten, wat leidt tot verbaasde reacties van klanten. Zonde, want de organisatie heeft niks om zich voor te schamen, integendeel. Het feit dat de eigenaar zelf het grootste deel van de dag in zijn raceoverall te zien is laat zien dat het de organisatie maar om een ding te doen is: de passie van het motorrijden. En daar blijkt meer dan voldoende ruimte voor. Zelfs Troy Corser zelf praat tussen het motorrijden door het liefst over niks anders dan motorrijden. Probeer 'm maar eens op te laten houden. Het ontbreken van officiële theoriesessie kan met gemak worden opgevuld met de ervaring en wijsheid van deze man. De feedback die hij gevraagd en ongevraagd geeft, ook aan anderen, is op zichzelf al méér dan de moeite waard. De BMW Motorrad Trackday by Eybis is wat ons betreft een dikke vette aanrader.