Zoeken

Verslag 68e EICMA Milaan

Good old Times

9 november 2010
Inhoudsopgave
Verslag 68e EICMA Milaan
Good old Times
De showmaster
Er was meer...
Veel meer...
Blaren
De toekomst?

EICMA 

Ga je wel of ga je niet. Onze hoofdredacteur zag het dit jaar niet zitten. “Het heeft geen zin”, oreerde hij door de telefoon, “Alles staat op internet voordat ik terug ben uit Milaan, ik heb het sneller online dan wanneer ik er heen ga.” Beste Ed, je snapt er weer geen snars van. Je gaat niet naar een feest omdat je de foto’s later ook op internet kan zien? Luistert niet naar een live-band omdat je ook een lp op kunt zetten? EICMAJe kijkt zeker ook liever naar een pilsje dan je hem opdrinkt? Heb ik nieuws voor je. Ik niet. Het gaat om de beleving. Vertellen hoe een pilsje smaakt, kan alleen als je hem geproefd hebt. Een motor zien, voelen, even in het zadel zitten, even in de rem knijpen, voorover buigen en in gedachten op de parabolica afstormen, dat is anders. Van dichtbij zien of een motor goed is afgewerkt. Of het prototype echt is of dat-ie houten cilinders heeft. Er zijn, met de importeurs bijpraten, netwerken met collega’s genieten van de enige echte cappuccino en – zeker in Milaan - van de sfeer. Stiekem gluren naar al die bloedmooie meiden die de Italianen voor zo’n show laten aanrukken, als u mij deze wat platte woordspeling wilt vergeven. En, wellicht het belangrijkste: van de groten mag het nieuws dan wellicht op internet staan, maar er zijn zoveel kleinere merken die verdraaid leuk spul maken, maar die hun pr-materiaal nog met hamer en spijker in stenen tafels houwen. Daarvan vind je volgend jaar het nieuws van nu op internet. Misschien. Dus moet je er zijn om het te vinden!

Kariger

Ik geef wel toe, de shows zijn de laatste jaren kariger geworden. Jaren geleden huurden de grote merken speciale accommodaties en gingen de presentaties op de grote motorbeurzen vergezeld van de meest exotische dansshows. Honda huurde zelfs ooit een voetbalstadion om de motoren rijdend te presenteren. En Yamaha huurde steevast het Lido aan de EICMA Ach, die good old times... Parijse Champs Elysee, waar de motoren geflankeerd door topless danseressen werden getoond, met levende olifanten vanuit het plafond naar beneden werden getakeld of op een complete ijsbaan met schaatsende danseressen uit de grond omhoog werden gelift. Het kon niet op. Ach, die goede oude tijd…
De laatste jaren mag je blij zijn als een groot motormerk überhaupt nog op de beurs aanwezig is. En als ze nieuwe modellen presenteren, doen ze dat meestal op de beurstand, waar een lelijke oude vent in onverstaanbaar Italiaans doorzaagt over kwartaalcijfers en je vervolgens het doek van een motor ziet verdwijnen. Waarna je er geen foto van kunt maken omdat er hordes betalend publiek, die er op persdag helemaal niet horen te zijn, voor en bovenop de motor zitten en met hun iPhones in de weg staan als je je werk probeert te doen. Desalniettemin, het blijft een sfeervolle aangelegenheid en de kans om motoren echt te zien en vlinders in je buik te krijgen als zo’n fraaie, schaars geklede hostess je even extra hunkerend aankijkt wanneer ze jouw Canon Eos met lange L-serie lens in het vizier krijgt. Dat alleen is al een vliegticket waard…

Het mag weer…

EICMA

Motorfabrikanten kijken vooruit. Vorig jaar kregen ze allemaal acute constipatie bij het idee dat er wel eens een crisis aan zou kunnen komen, terwijl er nog niets aan de hand was. Nu de crisis er in volle ernst is en de motordealers ’s avond bij de gaarkeukens aankloppen om de nodige calorieën binnen te krijgen, hangen de fabrikanten de vlag al weer buiten en wordt er weer wat aan pr gespendeerd. EICMAEICMABeginnend bij Ducati, dat voor de voorstelling het Carcano theater in het centrum van Milaan afhuurde. Dat van die danseressen, dat hadden ze niet begrepen, we moesten het doen met een horde grijze hoogwaardigheidsbekleders in rode truien. Niet hetzelfde, maar dat werd ruimschoots goed gemaakt door het enige nieuwtje van de avond, de Diavel, waarvan u de technische uiteenzetting al eerder op Motorfreaks kon lezen. Wat een krachtpatser. Van het design moet je houden, maar wat straalt dat ding een kracht uit. Vooral de carbon-versie, die de volgende dag op de beursstand te zien was - gelardeerd door een kortharige Italiaanse vamp – ziet er gelikt uit. Alsof-ie sleuven in het asfalt gaat trekken. Fraaie Marchesini wielen trouwens. Nieuw ontwerp, eerst gespoten en dan gefreesd voor een mooi contrast…

EICMA