Test: Yamaha MT-09 SP

En hoewel dat direct al merkbaar is, wachten we nog even rustig af wat de route ons te bieden heeft. Voordat we situaties gaan nabootsen, is het misschien gewoon een kwestie van tijd voordat die situatie zich vanzelf voordoet. Het geduld wordt beloond, al is er eigenlijk nauwelijks geduld nodig. gedurende de dag krijgen we elke denkbare combinatie van wegdek en bochten vorogeschoteld, Kan niet wachten tot we deze kunnen vergelijken met de restinclusief vorstschade, biljartglad nieuw asfalt, puin, onverwacht opduikende natte plekken, hobbels, krappe bochten, lange bochten, supersnelle bochten, verzin het zo gek en we komen het tegen. En de MT? Die doet precies wat er van ‘m verlangd wordt.

Helemaal geen krimp. Wat we ook tegenkomen, de MT reageert zoals je kan verwachten en niks meer. Geen nervositeit, geen instabiliteit, niks. Kan me herinneren dat de motor in lange doordraaiers (bij eh… ‘bovengemiddelde’ snelheid) soms zo levendig werd dat het gas gelost moest worden, nu kun je gewoon doorknallen. En dat betekent niet dat de motor getemd is, integendeel. De geometrie is niet veranderd en dat voel je. Het is nog steeds een superlicht sturende machine en met een tik tegen het stuur merk je ook nog steeds dat Yamaha ‘m knap op het randje heeft ontworpen, maar de vering houdt nu alles binnen de perken in plaats van erbuiten. Precies wat je zou verwachten dus. En al voelt de rit nu redelijk stug, laat de voorrijder terloops even vallen dat de veervoorspanning achter volledig open staat. Een korte check bevestigt dit, wat betekent dat de MT nu niet alleen enórm Portugal in januari.. net als thuis eigenlijk, maar dan zonnigveel reserve heeft, maar de Öhlins dus ook met grote voorsprong alles makkelijk aankan. Hetzelfde geldt voor de voorkant, waar de gouden voorvork wel heel duidelijk doorgeeft wat er onder je gebeurt, maar het ook nog makkelijk veel gekker kan. Check even de verstelling van de veervoorspanning en je ziet dat ook dit redelijk los staat.

Dit betekent dat de MT nu eindelijk kan laten zien wat ‘ie kan, wat blok en frame eigenlijk altijd al hebben gekund. En vrees maar niet dat dit ook maar enigszins in de buurt komt van de MT-10, dat is een totaal andere machine. Yamaha heeft bewust gekozen voor een afwijkende geometrie die –vergeleken met andere nakeds in z’n klasse- veel meer lijkt op een supermoto en plukt daar nu de vruchten van. Hopen we tenminste, want dat is ‘ie wel waard. Bij de MT-10 heb je het over een dikke naked, de MT-09 is lichter en lichtvoetiger. De driecilinder lijkt ook in de verste verte niet op de crossplane vier in lijn natuurljk. Maar dat is ook nooit de bedoeling geweest, daarvoor maak je geen driecilinder.
verstelling alom, mogelijkheden in overvloed! Nieuwe circuitfiets? Wie weet....

Aan afwerking heeft het bij Yamaha nooit gelegen. Aan het blok ook niet! Maar nu kunnen we wel het volle potentieel van het blok benutten en dat lukt ons dan ook prima. Zoals ook bij de vorige MT-09 zijn tractiecontrole en mappings een stuk verbeterd ten opzichte van de eerste versie en is er nu prima te rijden in alle drie de mappen. Nog steeds volstaat de standaardmap prima, maar zet je ‘m in de scherpere A modus, dan word je niet meer zo verrast door een overdreven giftige gasreactie. Na verloop van tijd was ik zelfs vergeten dat ik in A modus reed. Hetzelfde geldt voor de milde B modus, die weliswaar wat ‘liever’ is, maar nog mijlenver vaneen geknepen ‘rain’ modus afligt. Ook in B kun je je maten moeiteloos bijhouden. De mappings zijn nu dus echt puur een kwestie van smaak. Qua tractiecontrole is ook alles hetzelfde gebleven, wat betekent dat je eigenlijk in stand 1 altijd goed zit: wel het digitale vangnet, maar niet de storende bemoeienis. Wil je spelen, dan laat stand 1 genoeg frivoliteiten toe om je te laten denken dat je kunt wheelieën. Wel met beleid uiteraard, soepel op het gas rollen werkt nog het beste. Wil je de koppeling er bij nemen, dan kun je het beter toch uitzetten. Misschien dat een nieuwere band nóg beter wordt?Maar anders werkt het uiterst intuïtief en word er subtiel ingegrepen op een manier die erg dicht bij je eigen reactietijd ligt. Uiteraard lijkt het daardoor zelfs nog meer alsof je het allemaal zelf in de vingers hebt, maar als je je vrienden niks vertelt, zullen wij dat ook niet doen.

De quickshifter maakt geen deel uit van het updatepakket en is dus dezelfde als bij de MT van vorig jaar. Dat betekent dat het niet de meest soepele in z’n soort is en dat is nog steeds het geval. Maar zoals destijds ook zo was, werkt het beter hoe meer haast je hebt. Bedien de pook met een beetje haar op je tanden, dan zijn de overgangen snel en trefzeker. Sowieso gaat het schakelen zonder problemen, de quickshifter is gewoon een bonus. Niemand verplicht je ergens toe en voel je een keer een neiging tot sportief rijden, dan is ‘ie aanwezig. En dat komt nu dus vaker voor dan voorheen, omdat de motor er nu een stuk beter op berekend is. Vanzelf ga je er voor zitten, schuif je je kont iets naar achter en kun je moeiteloos knallen.