Zoeken

Test: Triumph Speed Triple RS

Conclusie

22 februari 2018

Als ze het zelf zeggen, zal het wel zo zijn. De nieuwe Speed Triple is in alle opzichten beter: sterker, lichter, wendbaarder, meer hi tech, comfortabeler, beter geveerd, beter geremd, beter klinkend, alles. Maar als zij het zeggen, is het dan ook zo? In dit geval zouden we denken van wel. Had het nou geregend, dan waren we misschien niet zo blij geweest met de Pirelli Supercorsa’s, Laat je dokter je dit voorschrijven, minstens een keer per maand...maar zelfs dan hadden we toe moeten geven dat een boel van de claims toch waar lijken te zijn. Wat ik persoonlijk vooral vind is dat de motor zo goéd is. Beter of niet, het pakket, het geheel klopt Dit is een machine waarbij alles samenkomt en waar je dus jezelf een heel groot plezier mee doet. Onder nagenoeg alle omstandigheden. Regelmatig zat ik te bedenken welke motor je hier nou het beste naast zou kunnen zetten en ik zou nog steeds niet helemaal zeker weten hoer de verhoudingen liggen, maar zeker is wel dat je met de Speed Triple geen miskoop doet. Daar komt nog bij dat ik in mijn herinnering de Speed altijd nog wel een beetje een iets dikkere broer heb gevonden van de scherp gesneden, afgetrainde en sportieve Street Triple, maar daar is nu wel een pak minder van over gebleven. As de motor niet zo’n enorme onaflatende vermogensafgifte zou hebben, zou je je bijna nog eens vergissen. Die extra paar toeren maken het af, die hese rasp uit de Arrows misstaat sowieso niet. Het is nog steeds geen Street Triple, maar in plaats van ‘dikker en groter’ lijkt het nu meer op ‘langer in de sportschool gezeten’. Zeker geen verkeerde ontwikkeling, naar wij dachten!

 

Blok, handling, TT 'voorrijders'

Selectieknop en knipperlichten zijn snel verward, keuzestress, overijverig dag/nacht display