Vergelijk: Harley Road Glide versus Guzzi MGX-21

Met de California 1400 en al z’n afgeleiden wil Moto Guzzi zich duidelijk richten op de Amerikaanse markt. De naam was al langer in gebruik bij de fabriek, maar is met de nieuwe 1400 twin terug van weggeweest. En er is weinig aan het toeval overgelaten, met een compleet nieuw motorblok en alle luxe die je je wensen zou. Het dashboard is een toonbeeld van chic, de afwerking laat niks te wensen over. En met de MGX is daar nog een verre van subtiel schepje bovenop gedaan. Met z’n grote wiel, stuurkuip en de rest is duidelijk wat we willen. Denk je even leuk de set van 'Spetters' te bezoeken, komt er zo'n kolos de hoek om zeilenMeer kopers afsnoepen van de Grote Concurrent en meer aandeel op de markt werven. Maar of ze dat echt lukt is nog heel even de vraag. Wil je de Grote Concurrent het vuur aan de schenen leggen, dan zul je moeten doen wat zij doen. En dat rechtvaardigt een onderling vergelijk, een tète a tète, een confrontatie…. En een genadeloze.

En dus trekken we er op een mooie zomerdag op uit om deze twee mastodonten op hun kunnen te beoordelen. De omgeving van het pittoreske Maassluis is de plaats van handeling, de motoren zijn er klaar voor, de fotograaf is er klaar voor… zijn wij er eigenlijk ook klaar voor? Het is te hopen van wel, anders kun je je al direct lelijk vertillen. Vooral de Italiaan staat niet bepaald subtiel op z’n zijstandaard en vraagt dus flink wat spierkracht om startklaar te tillen. Dat is komt ‘m al meteen op een veeg uit de pan van het andere kamp, want hoewel de Road Glide al minstens zo zwaar is, is deze veel makkelijker rechtop te zetten. Ook manoeuvreren om bijvoorbeeldeen tuin of garage in- en uit te rijden, toch een redelijk alledaagse bezigheid, is in de VS net weer dat beetje
Twee keer een V-twin ja... maar daar houdt de overeenkomst op. Maar wel twee keer kenmerkend voor hun merk

En als je dan toch alles anders doet, kan de voorkant er ook nog wel bij. De foto's zeggen genoegeenvoudiger. Kleinigheidje zou je denken, maar wel eentje die je meer en meer tegen gaat staan als je er net keer op keer tegenaan loopt.

Stationair hun toeren draaien doen ze allebei en op een indrukwekkende wijze, maar vanzelfsprekend doen ze het beide nogal anders. Zodra ze naast elkaar staan –maar niet te dichtbij, er komt nogal een indrukwekkend geluid uit- merk je dat de Guzzi wat mechanischer loopt, met net wat meer ruig randje. Is op zich weinig mis mee, maar je hoort het. Zodra je gaat rijden hoor je het nog beter, er zit ook ergens een geluidje in dat we niet kunnen plaatsen: het is er soms wel, soms niet, onafhankelijk van wat wij er mee doen. Nee dan de Harley… toppunt van ‘als je maar lang genoeg iets doet, wordt je er vanzelf heel erg goed in’; er zijn weinig motoren die merkbaar zó soepel en zó mooi rond lopen. En ja, dat komt van iemand die zijn mening over Harleys deelde met de meeste non-Harley rijders. Zeker sinds Project Rushmore heeft Amerika serieuze stappen genomen, alles ten bate van afwerking, motorloop en perfectie. Een beladen woord voor een objectief journalist, maar je merkt gewoon: hier is heel secuur aan gewerkt. Misschien zelfs tot het té perfecte aan toe: de uitlaat geeft een prachtig mooie, donkere plof en is zoals je zou verwachten ook gezegend met een heel ronde roffel als je het gas dicht draait, maar je hóórt dat zelfs die is gefinetuned.De Harley heeft totaal geen ruige randjes meer en dat kan voor sommigen als een schok komen. Dan is de Guzzi toch net nog iets rauwer. Niet echt qua uitlaatgeluid, want dat is gewoon bijzonder goed gedempt, Fors of niet, gaaf is 't in elk geval wél. Hier word je best wel mee gezien, zullen we maar zeggenmaar wel op alle andere vlakken. Trillingen, motorloop en de eerdergenoemde bijgeluiden.

Daar komt nog eens bij dat de Moto Guzzi ook de nodige gewenning vraagt. De eerste honderd meter zullen je lang bijblijven omdat de motor zich best laat gelden. Gevolg daarvan is dat je minder secuur op je lijn blijft dan je zou willen. Raar, als je bedenkt dat een groter wiel in het algemeen juist meer stabiliteit meebrengt. Maar in veel gevallen is daar ook de geometrie op aangepast en hebben we het –bijvoorbeeld bij Adventures- over aanzienlijk minder gewicht. De een geeft de aan het stuur gemonteerde Batmankuip de schuld, de ander de speciale stuurdemper. Lees het verhaal van Alan maar eens voor de details, maar het is geen gewone stuurdemper en dat zou er weleens iets mee te maken kunnen hebben. Ga je echter wat sneller rijden, dan stabiliseert de boel en is het verder voorwaarts mars. Aan comfort vervolgens geen gebrek, alle luxe is voorzien. Op de navigatie na die de Harley dan weer wel heeft, maar heel simpel: dat zit in het prijsverschil. Wel krijg je een prachtig digitaal/analoog display met daarin alle informatie, een radio, cruise control en eigenlijk alles wat je zou willen.