Test: Ducati 1299 Superleggera

Om mezelf ervan te overtuigen dat ik niet lui was checkte ik de onboard laptimer van de DDA (Ducati Data Analyzer) die onderdeel van de racekit is en bij het passeren van start/finish door middel van het waarschuwings-grootlicht kan worden geactiveerd, waarna de gps-module het elke ronde overneemt. Alsof ze bij de Kwantum in de uitverkoop waren, zo snel waren ze alle 500 wegDe DDA leerde me dat ik de schakelluie ronde sneller was geweest, doordat ik me beter kon focussen op de rijlijn en de bochtensnelheid door middel van de verrassend flexibele motor kon maximaliseren.

De 1299 Superleggera wordt vanaf 5.000 toeren sterker en vanaf dat punt tot z’n koppelpiek bij 9.000 toeren is er een heerlijke wave waar je elke keer weer naar uitkijkt. Zelfs nadat de piek van het koppel is bereikt stort het niet in elkaar – het bouwt gewoon niet verder op, maar blijft constant tot 11.000 toeren, het punt waar de oranje schakellichten kenbaar maken dat het tijd is om te schakelen, voordat rood knipperende lichten bij 12.000 toeren je zeggen dat je akelig dicht in de buurt van de begrenzer van 12.500 toeren bent. Doordat de gasklep elektronisch wordt gestuurd wordt de ontsteking niet onderbroken – je bouwt gewoon geen toeren en snelheid meer op. Met het meer uitgesmeerde vermogen en koppel dat het 1299 Superleggera motorblok levert hoef je de motor niet in de
Alleen het beste was voor de Superleggera goed genoeg. Brembo, Öhlins

en natuurlijk het dubbele Akra systeem waarmee in het SBK wordt geracet

Carbon monocoque chassis, uiteraard. De zit is super extreem op circuit gericht begrenzer te laten lopen, zoals op de kleinere 1199 Panigale wel het geval is. Gewoon rijden alsof het een twist’n’go megascooter is door ‘m zoveel mogelijk in derde versnelling te houden en over die koppelkromme te surfen.

De combinatie van level 4 DWC en DTC tractie controle op level 3 gezet levert een verslavende drive uit de bochten, waarbij het extra koppel niet in onderstuur resulteert. De Superleggera houdt een krappe lijn vast als je de kraan vol opendraait, dankzij het nieuwe DSC (Ducati Slide Control) dat helpt om een bocht op het gas te nemen, evenals de perfecte chassis geometrie en de sublieme medewerking van de Öhlins achtershock. De Superleggera doet precies waar ‘ie voor is bedoeld – het is een ultra-precies, voorspelbaar pakket dat zoveel plezier biedt en belonend te rijden is en wiens geavanceerde elektronische hulpmiddelen het veiliger en vertrouwenwekkender dan ooit hebben gemaakt.

Dankzij de DSC kun je harder accelereren en eerder met een gecontroleerde drift de bocht verlaten, waardoor het rechte stuk dus eerder begint en je het gas eerder kunt opendraaien, waarbij het zeer effectieve DWC z’n werk goed doet en voorkomt dat je veel tijd door ongewenste wheelies verliest. Ik had graag verteld dat ik dat ronde na ronde in elke bocht had gedaan, maar jezelf ervan DTC traction control, DSC slide control, DWC wheelie control, DPL launch control, Bosch Cornering ABS, EBC engine brake control, DDA+ GPS. Om duizelig van te worden overtuigen dat ’t allemaal goedkomt is net als jezelf overtuigen dat je keihard de bocht in kunt remmen met een naafbestuurde fiets als bijvoorbeeld de Bimota Tesi of Vyrus – pas als je die mentale grens bent gepasseerd en hebt ontdekt dat je inderdaad niet op je muil bent gegaan heb je jezelf mentaal geherprogrammeerd.

Tegen het eind van de sessie kreeg ik het langzaam onder de knie bij Palagio, de exit van de krapste chicane en waarschijnlijk de langzaamste bocht van het circuit. Maar ik voelde de Pirelli SC1 achterband werkelijk onder me vandaan komen, zonder te bijten en me te high-siden, daarbij tegelijkertijd ervoor zorgend dat ik niet naar buiten waaide maar dichtbij de linkerkant bleef voor de volgende rechterbocht bij Correntaio. Ik kan niet wachten totdat het kwartje bij mij definitief is gevallen en ik mijn DSC techniek kan gaan verbeteren op iets dat meer dan 80k euro en een berg geld om te repareren kost.