Test: Ducati Panigale F14 Superbike

Waar het voorgaande jaar Checa’s RS13 niet erg meewerkend was of gemakkelijk door de bocht te sturen zo rond de 5.000 toeren per minuut, heeft de Davies F14 een veel sterker middengebied. Hoewel de motor nog steeds veel toeren vraagt wanneer het op échte power aankomt was de Ducati nu veel sneller bochtuit en had ik bovendien een veel uitgesmeerder vermogen top-end. Dit hield in dat de versnellingsbak actiever dan de oude Twins moest worden gebruikt, waar de goed schakelende versnellingsbak geen enkele moeite mee had. In tegenstelling tot de RS13 had deze F14 voor elke versnelling twee ratios om uit te kiezen om het maximale uit de vermogensafgifte te halen, evenals twee primaire overbrengingsverhoudingen, waarmee de versnellingsbak voor elk circuit optimaal kon worden gemaakt. Een groot voordeel ten opzicht van de standaard versnellingsbak waarmee Checa het in 2013 moest doen. Dat is wat ik aan het begin van deze test bedoelde met zaken serieus aanpakken. Het beste dit jaar was echter nog aan het einde van het rechte stuk als het op remmen en terugschakelen aankwam en ik de bi-directionale quickshifter die voor het eerst in Aragon werd gebruikt aanspreken kon. Het systeem werkt perfect en waarschijnlijk hebben de technici eerst gewacht totdat het systeem bulletproof was voordat het werd geïmplementeerd. Terugschakelen zonder koppeling voelt dankzij het systeem als een seamless versnellingsbak, waardoor de koppeling alleen bij het uitrijden van de pitstraat nodig is. Een feature die nu voor het eerst op de 1299 Panigale straatfiets is geïntroduceerd.

En daarmee zijn we weer terug bij de essentie van Ducati om te racen, als middel om nieuwe technologie te ontwikkelen op de Factory machines die later z’n weg richting consumentenfietsen zal vinden. Het nieuwe 2015 SBK reglement lijkt bij deze strategie te passen, dus is het interessant om te zien wat op 22 februari in Phillip Island gebeurt. Is het tij ten voordele van de Desmo V-Twin club gekeerd? We zullen het zien…