Freaks goes Stelvio deel 2: de fietsen

Het is alweer zes jaar geleden dat BMW officieel het doek lichtte van de S1000RR, de supersport waarmee de Duitsers dat jaar haar debuut hadden gemaakt in het WK Superbike en waarmee de toen nog mateloos populaire sportieve supersport markt moest worden bediend. OAlpenmarmotten, geiten, schapen, dan hebben we alles wel zo'n beetje gehad toch?m aan de homologatie-eisen van het WK Superbike te voldoen werden er in 2009 al 1.000 units geproduceerd, maar in werkelijkheid werd de fiets pas vanaf eind 2009 als 2010 model leverbaar. Sloegen de prestaties op papier met een topvermogen van 193 pk bij een rijklaargewicht van 208 kilo op z’n zachtst gezegd al in als een bom, dat groeide uit tot een kernraket toen de fiets op de bank fluitend door de 200 pk barrière heen ging en daarmee op dat moment vanuit het niets meteen de sterkste supersport bleek te zijn.

De komst van de S1000RR zette meteen de geruchtenmolen in gang voor wat betreft een naakte versie als tegenhanger van de Streetfighter en de Tuono V4, wat in eerste instantie door BMW in alle toonaarden werd ontkend. In 2012, het jaar dat de geëvolueerde versie van de S1000RR werd gepresenteerd, werd de naakte versie echter al voor het eerst op een circuit gespot. Twee jaar later was de S1000R een feit en stelde qua prestaties opnieuw niet teleur: ook de enkel-R bleek op de bank zijn papieren cijfers te overtreffen. De naakte S1000R was nog maar koud op de markt of er werd een derde ‘allroad’ versie van de S1000 tijdens testwerkzaamheden gespot, waarbij de raceoverall van de testrijder eigenlijk boekdelen sprak: na met de R1200GS de ongekroonde koning van de Allroad op de markt te hebben gezet had BMW haar ogen gericht op de sportieve tak van dat segment, dat door Ducati’s Multistrada 1200 werd gedomineerd. Met de ervaring van de S1000RR supersport en S1000R naked sport in het achterhoofd beloofde de S1000XR op voorhand al een kanon te zijn: een S1000RR (of S1000R, h 
 
Met de interactieve Garmin erbij wordt het pas echt feest. Knoppen zijn á la BMW goed doordacht

Mooier wordt ie niet met koffers, maar soit. Als je er zo weinig van merkt als in dit geval neem je dat graag voor lief
  
Het aanzicht van 2015: een draadje naar je vorkpoot. Ook hier zee"n van ruimte in de kofferset is maar net hoe je het bekijkt), maar dan op hoge poten en eventueel een kofferset. En, uiteraard, net als z'n twee bloedverwanten barstensvol elektronica.

En om maar opnieuw meteen met de deur in huis te vallen: de BMW S1000XR blijkt in de praktijk niet alleen aan de torenhoge verwachtingen te voldoen, maar deze op veel fronten zelfs te overtreffen. Nu horen we de hardcore fans van dat groene merk al roepen dat de S1000XR vanwege het ‘vier-in-lijn Allroad’ concept een regelrechte kopie is van de Versys 1000 en daarmee niet bijster origineel, maar zegt het spreekwoord niet dat het ‘beter goed gejat dan slecht verzonnen’ is? Op papier is de S1000XR –net als de S1000R- goed voor een topvermogen van 160 pk bij een rijklaargewicht van 228 kilo, maar net als die naakte R en supersport RR voelt ook deze XR veel sterker aan. Echter, net als de S1000R wordt je ook bij deze XR op de snelweg niet vrolijk van de trillingen in het stuur. Volgens BMW is in het gebied onder de 7.500 toeren ten opzichte van de R het koppel vergroot, maar het is en blijft een vierinlijn en dus is er in de toerenkelder relatief weinig actie. De XR bouwt het vermogen mooi lineair op, waardoor de fiets over de hele linie sterk aanvoelt. Richting het vijfcijferige deel wordt je vol op het gas met een luide huil uit in- en uitlaatsysteem verwend, terwijl de fiets in no-time op de volgende bocht afstormt. Waarmee we trouwens meteen een serieus nadeel te pakken hebben: de S1000XR klinkt zó waanzinnig vet dat het haast bezwaarlijk aanvoelt om op een bergpas vol in de aanval te gaan. Alsof je anders aan de andere kant door de milieurakkers van Greenpeace wordt opgewacht. 

Hoe bedoel je, 'koeien'?

Het waanzinnige geluid van de XR nodigt nóg meer uit om flink van kiet te gaan, wat de fiets perfect afgaat. Ondanks dat de zithouding iets hoger dan de Multistrada is, stuurt de Duitser lichter dan de Italiaan en voelt ook het rijwielgedeelte veel strakker aan. Wij reden het overgrote deel in de Dynamic stand, dat strak genoeg was voor de snelle passages (l 
bHier wel een kofferrekje, maar de bevestiging is dan wel weer ideaal en supersimpel.

Een RR voor reizigers, zoiets
 
Zien er net anders uit dan de Duc, remmen net zo hard of zelfs harder. Bizar.ees: slingerwegen van +150 km/u)  en comfortabel genoeg om op geitenpaden niet meteen een aanslag op de onderrug te doen. De fiets stuurt licht en direct, voelt nooit nerveus aan en zegt je vanaf de eerste meters dat alles onder controle is. Opmerkelijk is ook hoe klein de invloed van de kofferset op het rijgedrag is. Pas dik boven de 200 km/u is er sprake van lichte instabiliteit. En alleen dan, in de snelle passages stuurt de XR met koffers net zo strak als zonder.

Ondanks dat het blok behoorlijk veel potentie heeft, weet de elektronica de fiets aardig in het gareel te houden. Tenzij je er naar op zoek bent zijn wheelies uit den boze, maar het kan dus wel. Dankzij de slipperclutch in combinatie met de auto-blipper quickshifter is de fiets met remmen heerlijk stabiel en kan er snel en precies worden geschakeld. Een enorme plus, maar tegelijkertijd een enorm nadeel. De vermogensafgifte is zoals gezegd behoorlijk lineair, waardoor het met de quickshifter voelt alsof je met een automaat aan het rijden bent. Emotieloos, en dat terwijl het vier-in-lijn concept op zich al zo weinig emotie heeft. En daarmee hebben voor wat betreft de S1000XR (en zover het überhaupt mogelijk is) de vinger op de zere plek gelegd. De fiets heeft weliswaar de looks van een Allroad, maar zeker niet de feel. Veel meer is de XR een RR die hoog op de poten is gezet, en in die kring moet de doelgroep ook worden gezien. Een RR rijder die op straat minstens net zo hard wil knallen, maar dan op een comfortabele manier.

BMW doet alsof ie nooit anders gedaan heeft. Moeten we nou écht terug naar Nederland?

• potent blok, strak rijwielgedeelte, strak sturen, waanzinnig geluid
• emotie- en karakterloos, trillingen, prijskaartje met alle toeters en bellen

• zuipen: 1 op 14,2
• zuinig: 1 op 17,0
• gemiddeld: 1 op 15,8

Nog ééntje dan, om het af te leren. En een voor onderweg, eentje voor de zekerheid en eentje voor het thuisfront. Maar dan gaan we écht