Test: Moto Guzzi Griso 1200 8V SE vs BMW R nineT

Met een “duizend maal excuses” biedt de medewerker van BMW Nederland zijn welgemeende excuses aan als roldeur wordt opengedaan en de R nineT nog vies van de regen die de afgelopen dagen meer dan genoeg is gevallen ons op staat te wachten. Wij liggen er niet wakker van, met een beetje pech houden we het vandaag niet droog en om nu eerst te wachten totdat de motor door BMW is opgefrist is gewoon zonde van de tijd. Bovendien: de R nineT wordt er niet slechter van. Zelfs in z’n meest onaantrekkelijke, ongewassen vorm is de fiets een lust voor het oog. Volgens BMW is de R nineT als eerbetoon aan negentig jaar BMW gemaakt en daarin zijn de Duitsers meer dan geslaagd. N 
Wat heb je liever, Currywurst mit Pommes of Pasta Bolognese? 

Retro was nog nooit zo modern
 
De cardan van de BMW doet onopvallend z'n werk, maar mist daardoor wel karakter wat de Guzzi cardan in overvloed heeft aakte schoonheid in een pure vorm, enkel de cilinderkoppen verraden dat hier een moderne motor staat, maar dat is ook het enige. Zet er een bolle cilinderkoppen op en menigeen zal denken dat hier écht een oldtimer staat. Dat is ook precies de reden waarom BMW ervoor heeft gekozen de R nineT niet door het nieuwe watergekoelde, excuus… precisiegekoelde motorblok maar door de ‘oude’ lucht/oliegekoelde boxermotor aan te drijven. Radiators, hoe klein ook uitgevoerd, hadden die naakte blik op het motorblok lelijk verstoord.

De R nineT oogt niet alleen erg rank, maar is dat ook zodra je op de fiets hebt plaatsgenomen. Het zadel zit met een hoogte van 785 mm lekker laag en bovendien is het langs voren ook nog eens ontzettend smal, waardoor je probleemloos de voeten aan de grond kunt zetten en je het idee hebt op een superlichte en superwendbare motor te hebben plaatsgenomen. Het stuur is precies breed genoeg en zit niet te ver weg naar voren, waardoor een heerlijk ontspannen zit is ontstaan… tot je de voeten op de steunen zet en denkt “welke malloot heeft dit bedacht?” Voor je gevoel zitten de voetsteunen ontzettend hoog, maar het is eigenlijk meer een kwestie van dat het zadel zo laag zit. Na tien minuten rijden is die rare gedachte echter weg en kom je tot de ontdekking dat het helemaal zo verkeerd nog niet is, maar daarover straks meer. Het zadel is trouwens redelijk zacht uitgevoerd, waardoor je vaker dan gepland naar een terras zult gaan snakken.

We zeiden het al, de R nineT is een motor in z’n puurste vorm die als eerbetoon aan negentig jaar BMW geschiedenis is gemaakt. En heeft alleen daarom al één ding met de Moto Guzzi Griso 1200 8V SE gemeen. In 2011 werd in Mandello del Lario namelijk het negentigjarig bestaan van Moto Guzzi gevierd met onder andere deze Griso SE, die anno 2014 nog gewoon leverbaar is. De verschillen in aanpak hadden echter niet groter kunnen zijn: waar door de Duitsers een compleet nieuw retro-model op de markt is gezet werd bij de Italianen een b 
Analoog meets Digitaal. 

Had ook een foto uit het archief kunnen zijn....
 
De BMW doet de naam knalpot eer aan. Dat dit door de geluidskeuring is gekomenestaand model van wat nostalgische ingrediënten voorzien. Zo hebben de gietwielen het veld geruimd voor fraai gespaakte exemplaren en is de motor van een bijzonder geslaagde two-tone kleurstelling voorzien. En dat is precies genoeg geweest om die nostalgische zenuwcellen te prikkelen. Opmerkelijk genoeg is het dan ook de Griso die, inmiddels al weer negen jaar op de markt, de meeste aandacht voor zich op weet te eisen.

Als beide motoren naast elkaar worden gezet en nader worden bestudeerd wordt duidelijk dat, ondanks dat bij beide motoren hetzelfde ‘we zijn negentig jaar oud’ thema centraal heeft gestaan, de Duitsers en de Italianen voor een totaal verschillende invalshoek hebben gekozen. En daarom misschien haast wel elkaars tegenpolen zijn. De Griso oogt massief en voelt ook als zodanig zodra je op het zadel hebt plaatsgenomen. Het zadel voelt comfortabel, maar is wel een stuk breder dan bij de BMW en is bovendien met 800 mm iets hoger geplaatst waardoor je meer het gevoel hebt op een forse motor te hebben plaatsgenomen. Zeker als je daarna het stuur vastpakt dat nét dat kleine beetje breder is en verder naar voren zit. In tegenstelling tot de BMW zitten bij de Griso vanaf het eerste moment de voetsteunen echter wél precies waar het zou moeten zijn. Het massieve gevoel wordt nog eens extra onderstreept door de zijstandaard die ver naar voren is geplaatst, wat het voor de kortere benen onder ons er niet gemakkelijker op heeft gemaakt, en de belabberde stuuruitslag geheel volgens Italiaanse trend die de Griso een draaicirkel van een touringcar geeft. Hetgeen tijdens de fotoshoot pijnlijk duidelijk wordt: waar de BMW telkens probleemloos op straat kan worden gekeerd is het met de Guzzi telkens steken geblazen.