Eerste test: Brammo Empulse R

Zoals gezegd is de rest van de uitrusting ook dik in orde. Mag ook wel zal de pessimist zeggen, het ding is er duur genoeg voor. En dat kunnen we niet ontkennen, krap achttien rooitjes is gewoon veel geld als je dat vertaalt naar een normale motor. Daar heb je bijvoorbeeld ook gewoon een Superduke voor en die vinden we ook nog stevig geprijsd. Geeft je te denken…. Gelukkig zijn daar meerdere mitsen, maren en mazen in de wet voor zodat we nu even door kunnen met ons verhaal. Die uitrusting dus: dik aluminium frame, upside down, radiale Brembo’s, rondom instelbare vering… het is gewoon dik in orde. Overigens lijken vork en remmen sterk op die van een Monster en doen de velgen ons hard terugdenken aan hetzij een Cagiva Raptor, hetzij een Moto Morini Corsaro, maar we nemen het Brammo geen s
Instelbare achterschokbreker, da's de R.  Goed bereikbaar ook

Aan afwerking geen gebrek. Dit is trouwens de gehele motor, inclusief versnellingsbak

Nog meer instelbaarheid, nog meer afwerking. Nog vragen?econde kwalijk: ‘beter goed gejat’ is in deze een heel verstandige keuze. Ook instrumentair is er geen gebrek, naast een analoge toerenteller krijg je verder digitaal toegediend wat je maar zou willen, van buitentemperatuur tot berekende reikwijdte. Dat laatste kan trouwens knap op de zenuwen werken, als je ‘vlot rijdend op de snelweg’ plots ziet dat je maximale actieradius plots is gehalveerd of erger, maar aangezien het een dynamische schatting is kan dat stapvoets tussen wachtende auto’s door rijdend net zo snel weer oplopen. Wij kozen er toch maar voor een andere waarde te zien. Er vlak boven is namelijk ook nog de batterijlading in procenten te zien, wat je een veel rustiger doch net zo accurate indicatie geeft van de hoeveelheid prik die je over hebt.

Een netjes uitgeruste motor staat ook op net rubber, in dit geval een mooi setje Conti SportAttacks. En gek genoeg maakt dat de boel een stuk serieuzer; Brammo verwacht kennelijk voor vuurwerk te kunnen zorgen. En met het hele pakket bij elkaar ga je daar ook naar rijden, net als met een willekeurig andere sportief gesneden naked raak je aardig in de stemming nog voordat je weggereden bent. Wij willen gewoon weten wat het ding in huis heeft en zijn dan ook van plan daar achter te komen.

Hoewel de startprocedure inderdaad aangenaam herkenbaar is, missen we aan het hele ritueel toch iets. Eenmaal ‘ready to race’ staat de motor namelijk net zo stil als daarvoor en dat is vreemd, bijzonder vreemd. Het is echter alleen maar bij stilstand, maar zodra je op een motor als deze rijdt storen medeweggebruikers met hun heel normaal stationair draaiende motoren ook direct. Ga eens naast een vrachtwagen staan bijvoorbeeld… gelukkig lach je zelf het hardst zodra het startschot klinkt. Het ding gaat namelijk écht serieus van z’n plek. Daar hoef je niet eens per sé in eerste versnelling voor te staan, tweede gaat ook. Vanaf de derde en hoger is de allereerste acceleratie al iets minder pittig, maar nog steeds prima vol te houden. Dat is dus ook weer zoiets, je hoeft dus inderdaad niet meer terug te schakelen bij een verkeerslicht. Al doe je dat soms ook wel, naarmate de test vordert vergeet je dat steeds vaker. Niks wijst je erop dat je niet in de laagste versnelling staat, tenzij je per ongeluk op het display kijkt. EHé, daar zit een kikkertje in het gras!n ja, een sportievere rijstijl helpt hier ook bij. Je rijdt dan toch wat bewuster op je versnellingen, dus dan schakel je ook meer.  Om het op het moment dat je stopt direct weer te vergeten.

Hoewel het in theorie best mogelijk is, is de Empulse niet onhandelbaar. Verre van, je rijdt heel soepeltjes weg, de echte schop onder je kont komt pas als je al wat snelheid hebt. Natuurlijk is dat allemaal elektronisch afgeregeld, maar het resultaat is heel natuurlijk progressief, net als je conventionele motor…. En dan ietsje verder. Maar dat punt komt dus pas als je al uit de ‘gevarenzone’ bent en de motor zal dus niet of slechts met veel moeite een heel klein beetje het voorwiel lichten. Ook als je de ‘sport’ mapping inschakelt die –net als een gewone motor- nog net een klein beetje extra rap gaat, zul je met beide wielen op aarde blijven. Moet je ook nog hulp krijgen van een hobbeltje, want uit zichzelf gaat de motor echt alleen maar vooruit. De koppeling is expliciet niet bedoeld om anders gebruikt te worden dan alleen voor schakelen en wheelies kun je dus ook vergeten. Ondanks het grote potentieel van 90Nm bij nagenoeg nul toeren is ook dit elektronisch beveiligd en zit je dus alleen maar onnodig je bak te slopen.  Nou ja, het kan ook zonder. En er blijft nog genoeg stouts uit te spoken…. Gek genoeg laten we de sportsetting voor het overgrote deel voor wat het is, enerzijds omdat de standaardsetting al leuk genoeg is, maar ook omdat het maar marginaal scheelt (in het voordeel van standaard dus) en tenslotte… uit batterijbehoud. Pure zuinigheid. Wij zijn krenten. Of we willen graag rijdend thuis komen, dat kan ook.