Eerste test: Brammo Empulse R

Met de Empulse, Brammo’s tweede model, probeert Brammo niet alleen een qua prestaties serieuze motorfiets aan te bieden, maar ook een brug te slaan tussen de ons bekende verbrandingsmotoren en elektrische motoren. Qua cijfers gaat het dan ook echt ergens op lijken, qua uitrusting en afmontage staat de Empulse meer dan zijn mannetje tussen vergelijkbare machines. En dan heeft de motor nog een extra troef achter de hand voor de twijfelaars: een volkomen conventionele zesbak. Met zoveel nieuws moeten we er dus ook gewoon een volwassen, complete rijtest aan wijden e Fouter dan fout natuurlijk, zo'n mooie bocht in een woonwijk onbenut latenn daarmee treedt ook Motorfreaks in het tijdperk van de elektrische motorfiets. Wat nou toekomst? De toekomst is er al.

Met een opgegeven vermogen van 40 kilowatt (54.4 pk) en niet minder dan 90 Netwonmeter kan de Empulse serieus mee met de middenklasse. Het is in feite al meer vermogen dan een CB500 en daar zijn we nog steeds enthousiast over. En, inkoppertje, de beleving is natuurlijk echt totaal anders. Daarmee bedoelen we niet eens het hele elektrisch versus benzinegevoel wat met meer of minder cilinders ook al kan verschillen, maar meer de vermogensontwikkeling en de manier waarop deze wordt omgetoverd in voorwaartse snelheid. Dáár zit ‘m immers de grootste sensatie van een elektromotor. Oh en voordat we het vergeten: met zo’n 215 kilo rijklaar scheelt het qua gewicht ook niet eens zo veel.

Begin bij een willekeurig groepje motorrijders over elektrisch rijden en je kunt er vergif op innemen dat er meer dan één cliché wordt aangedragen. Van plus: schoon en goedkoop, tot min: beleving, geluid, actieradius, laadtijd, we kunnen ze allemaal opnoemen. Maar krijg je ze zo ver dat er dan toch proefgereden wordt, komt er nog meer bovenborrelen. Elektrisch rijden neemt je zintuigen namelijk nogal in de maling en zaken als wegligging en snelheidsbeleving worden plots totaal anders waargenomen. En dan nog iets: de aandrijving wordt vaak als laf ervaren omdat je met een elektromotor nou eenmaal in principe van stilstand tot t 
Gewoon slim: niet alleen is de aansluiting universeel (hallo laadpaal!) maar zit de aansluiting ook op een heel herkenbare plaats...

Zeven stuks accu, daar kom je een heel eind mee
 
En we krijgen zelfs een 'tankpas' (het blauwe labeltje) mee. Dat komt ook niet vaak vooropsnelheid in één haal door kunt trekken. Wég koppeling, wég schakelen…. Weg beleving. Wat overblijft houdt nog het midden tussen een motorscooter en een damesbrommer: geen ene reet aan, aldus de ‘echte motorrijder’. Daar heeft Brammo dus nu een eind aan gemaakt. Aanwezig op de Empulse R: een heuse koppeling én zes versnellingen.

Daarmee heeft de motor een belangrijke stap gezet richting acceptatie door motorrijders – al kun je je achteraf nog afvragen of dat nog wel nodig is, maar daarover zo meer. Bijkomend voordeel is dat de motor nu veelzijdiger en zo mogelijk nog efficiënter wordt. Want hoewel het weldegelijk mogelijk is met een elektromotor van stilstand tot pak ‘m beet 180 kilometer per uur te rijden is dat niet het aller optimaalste. Ook een elektromotor heeft namelijk een toerengebied waarin deze het beste, het mooiste werkt. Wil je ‘m daar zo veel mogelijk in houden, dan biedt een versnellingsbak uitkomst. En daarbij: je hebt de keus tussen óf een snelle acceleratie, óf een mooie topsnelheid zonder voor één van de twee een compromis te sluiten. En al is ook daar snel genoeg weer iets beters op gemaakt en zijn er ook wel motoren die wél als de bliksem van de streep trekken en toch kogelhard lopen, de Empulse lost het op deze manier op. Brammo gaat zelfs nog verder in de tegemoetkoming naar de motorrijder door rechts op het stuur zowel een killswitch als een heuse startknop te monteren. DZo zie je maar, geen kwaad woord van toevallige passanten. Wandelen en motorrijden, het kán dus wele startprocedure is dan ook identiek aan die van je fossiele motorfiets: sleutel omdraaien, wachten tot de toerenteller een zwiep gemaakt heeft (intussen kun je checken of de dodemansknop goed staat), startknop indrukken en dán kun je weg.

Er is alleen één verschil. Hoewel je wel met ‘gas’ en koppeling kunt spelen, is het nergens voor nodig. Het is immers een elektromotor en die werken vanuit stilstand. Dus schrapzetten en open die kraan… al is het er in de praktijk wel erg ingebakken en betrappen ook wij ons erop meer dan eens tussengas te geven bij terugschakelen en de koppeling in te knijpen bij stoppen en onderweg schakelen. Dat laatste is ook niet nodig – dat staat zelfs in de handleiding – maar de bak is wel wat stroef, dus kan het wel iets aangenamer zijn. Zo ook bij wegrijden; zonder koppeling gaat prima, maar kan er bij de initiële beweging een korte schok door de transmissie heen klappen. Maargoed, precies daarvoor is het dus een uitkomst.