Test: 10 jaar Kawasaki Ninja ZX-6R 636

Moet mijn oude beestje zich nu ergens stil in een hoekje gaan schamen? Welnee! Als er íets is wat deze vergelijkingstest uitwijst, is het wel dat de oude Kawa na tien jaar nog steeds een heel goede motorfiets is. Tuurlijk, hij heeft zijn nukken: op straat zeer oncomfortabele vering en een te agressieve naar voren gekantelde zitpositie. Afgezien van deze twee minpunten is er verder eigenlijk weinig te klagen. Het chassis is capabel, de motor smeuïg en krachtig in het middengebied, daar waar je hem op straat het meest nodig hebt. De afwezigheid van enige elektronica is in mijn beleving geen gemis (maar pas op: totdat je ermee hebt gereden, want dan word je verwend en wil je misschien niet meer anders!). Deze Kawasaki is hardcore, old school. Hij is rauw. Genadeloos. Een echte Ninja!

De nieuwe dan. Eigenlijk is deze op alle punten beter (afgezien van de styling, die ik onovertroffen vind van het 2003-model, maar dat is persoonlijk) maar ook weer niet met zo’n marge dat je er versteld van staat. Vooruitgang gaat met kleinere en grotere stapjes. Het motorblok, de remmen en het chassis zijn met kleine stapjes vooruit gegaan, de vering heeft een wat grotere stap gemaakt. Grootste winst is behaald in de elektronica, waardoor de nieuwe veiliger op de limiet gereden kan worden en je behoedt voor ongelukken op nat en onvoorspelbaar wegdek. Dat is de grootste progressie van de afgelopen tien jaar. Ik ben benieuwd wat we in 2023 schrijven over de Ninja ZX-6R. Ik vrees dat het model dan door het op sterven na dood zijnde supersportsegment niet meer bestaat, dus laten we ervan genieten nu ze er nog zijn. Of het nu een oude is, of een nieuwe!

• hardcore karakter, smeuïg motorblok, soepele transmissie, styling
• compromisloze vering, kwellende zitpositie

2013 Ninja ZX-6R

• goed afgestemde vering, foutloos motorblok, transmissie en anti-hop, S-KTRC en KIBS, chassis, ergonomie
• behoudende styling, laatste der Mohikanen?