Introductie: MV Agusta 2013 F4 en F4RR

Hoewel je het in eerste instantie totaal niet zou vermoeden, heeft het edele aan de oever van het Lago di Varese gelegen MV Agusta haar driekoppige F4 supersport familie voor 2013 grondig vernieuwd. Sterker, we hadden de fiets in Milaan haast helemaal genegeerd, totdat duidelijk werd wat voor werk de Italianen voor modeljaar 2013 aan de motor hadden verricht. En dat is meteen zijn sterke en tegelijkertijd ook zijn zwakke kant, waar MV Agusta telkens weer de motor onderhuids weet te vernieuwen is het design al vanaf het begin onaangetast. Van de buitenkant amper van z'n voorganger te onderscheiden, maar zondermeer de beste F4 ooit gebouwdPluspunt is dat de motor, net als bijvoorbeeld de Porsche 911, als tijdloos ontwerp wordt neergezet en je dus niet als eigenaar van een MV na enkele jaren met een hulpeloos verouderd model aan het rijden bent, maar de keerzijde van de medaille is dat je de vernieuwingen amper kunt zien. Terwijl juist dát is wat je als eigenaar wilt uitstralen en wat bijvoorbeeld Ducati met de Panigale wel is gelukt: van mijlen afstand is de fiets te herkennen waardoor iedereen dat jij met de über-porno fiets aan het rijden bent.

Hoewel het bekende en begerenswaardige ontwerp van de familie zoals gezegd amper is gewijzigd, is hier nog steeds sprake van een tijdloze Italiaanse schoonheid. Bij de 2013 F4 zijn de verschillen – net als bij de voorgaande updates – inderdaad dus van cosmetische aard. Het silhouet is nog steeds onmiskenbaar F4, maar kenners herkennen meteen de 2013 looks dankzij de nieuwe koplamp die door twee LED-strips wordt geflankeerd, die als daglicht de grote luchtinlaten naast de koplamp markeren. Daarmee krijgt de motor trouwens een onverwisselbaar aanzien bij dag en bij nacht en is bovendien de zichtbaarheid verbeterd. Ook de achterlichten van de 2013 F4 zijn nieuw, evenals de zit die iets puntiger is vormgegeven en waarbij de twee buitenste einddempers nu korter zijn gehouden en daarmee erg fraai de contouren van het zitje volgen. Ook de wielen zijn bij de F4 vernieuwd; de F4 is met bijzonder stijlvolle zilverkleurige meerspaaks wielen uitgerust die uit geperst aluminium zijn vervaardigd, terwijl bij de F4R en F4RR zwarte meer agressieve velgen van gesmeed aluminium zijn toegepast. Door de wanddikte te verlagen kon bij die gesmede wielen op gewicht worden bespaard.

De meest belangrijke vernieuwingen zitten echter onder de waanzinnig fraaie huid, die bij de standaard F4 en F4R wit of rood/zilver en bij de F4RR wit/zwart of rood/wit is gekleurd. Alle drie de modellen zijn nu met het korteslag Corsa Corte motorblok uitgerust, wat tot op heden alleen aan de RR versie was voorbehouden. De 998cc viercilinder heeft een zuigerdiameter van 79 mm de gekoppeld is aan een slag van 50,9 mm en beschikt over twee bovenliggende nokkenassen die de vier radiaal geplaatste kleppen bedienen. Bij de F4RR wordt daarbij slechts één klepveer toegepast, waar dat bij de F4 en F4R (net als de oude F4RR) dubbele klepveren zijn.  
Standaard versus RR: 'gewone' Brembo's en een 50 mm Marzocchi versus Brembo Monoblocs en een 43 mm elektronisch geregelde Öhlins

Wat een beest... en dan drukken we ons nog voorzichtig uit
 
Sachs monoshock bij de standaard F4, ten opzichte van een elektronisch geregelde Öhlins TTX bij de RR. De R heeft ook een Öhlins TTX, maar dan handmatig in te stellenHiermee is de bewegende massa flink gereduceerd, wat hogere toerentallen weer ten goede is gekomen. Ook zijn de drijfstangen van de F4RR nu uit titanium vervaardigd – een technische oplossing die afkomstig is uit de MotoGP, waarmee de toerenbegrenzer van de F4RR nu op een jankende 14.000 toeren kon worden gelegd. Om de thermische huishouding te verbeteren is het oliecircuit zowel intern als extern rond de nokkenassen opnieuw geconstrueerd en is de oliedruk van het systeem verhoogd om een perfecte smering van de hoofdlagers alsmede de drijfstangen de realiseren. Een effectieve koeler zorgt daarbij voor een continue gezonde bedrijfstemperatuur. De korteslag viercilinder lijnmotor is nu in twee configuraties leverbaar: in de F4 en F4R is de motor goed voor een vermogen van 195 pk en een koppel van 111 Nm, terwijl dat bij de hoogtoerige F4RR zelfs naar 201 pk is opgekrikt.

Om het enorme potentiaal überhaupt te kunnen gebruiken hebben de technici van MV Agusta nu bij de F4 voor het eerst een elektronisch ride-by-wire systeem toegepast voor de 50mm grote gaskleppen die van in lengte variabele inlaatkelken zijn voorzien. Afhankelijk van verschillende parameters worden de bevelen van het gashandvat via elektronische signalen naar de gaskleppen gestuurd. Met het systeem heb je als rijder ver motor-mappings tot je beschikking waaruit kan worden gekozen, die tegelijkertijd aan de achtstanden tractie controle zijn gekoppeld. De tractiecontrole beschikt daarbij over een neigingssensor, die in geval van nood de volledig geopende gaskleppen zelfs sneller sluit dan je met je ogen hebt geknipperd en waarmee het koppel aan het achterwiel naar een Zelfs voor de bovengemiddelde circuitliefhebber is deze 'gewone' versie al porno genoeggezondheids-bevorderend niveau wordt gereduceerd. Voor wat betreft de mappings is de keuze tussen drie voorgeprogrammeerde settings – Rain, Normal en Sport – en een setting die geheel naar eigen keuze kan worden ingesteld. MV Agusta gaat daarbij een stuk verder dan de rest, niet alleen kan handmatig de gasrespons worden ingesteld, maar ook het ingrijpen van de toerenbegrenzer, de manier waarop het vermogen wordt afgegeven en de werking van de motorrem. Verdere elektronische helpelarij komt voor rekening van het MVCIS (Motor & Vehicle Integrated Control) systeem, dat compleet nieuw en speciaal voor de F4 is ontwikkeld. Erg belangrijk is daarbij de waslijst aan sensoren die door het systeem worden gebruikt: maar liefst 3 gyroscoop sensoren en drie acceleratie-sensoren worden gebruikt om de rijdynamiek te bewaken. In combinatie met de sensor in het voorwiel is daarmee een accuraat ingrijpen van de tractie controle en een anti wheelie functie mogelijk gemaakt.