Test Suzuki GSR 750 en Aprilia Shiver

Duidelijk voor de foto neergezet. Zo kun je ze niet zien vanuit je schommelstoel natuurlijk

Hoezeer de motoren je vertrouwen weten te winnen is voor een deel te beschrijven door de mate van baldadigheid; hoe meer je je op je gemak voelt, hoe sneller je geneigd zult zijn om katttekwaad uit te halen. Tenminste, als je dat zoals wij pas doet als je meent de zaak onder controle te hebben en inderdaad comfortabel genoeg te voelen. Daar scoort de GSR dus veel sneller zijn punten dan de ruime Shiver, die nou eenmaal, we zeiden het al een paar keer, meer gewenning nodig heeft. Alsof je net een maatje te groot hebt genomen en daar eerst mee zult moeten worstelen. Maar ook normaal rijdend valt het op en borrelt de ervaring met de Crossrunner eerder dit jaar weer boven; waar de Suzuki (alweer) zich laat gooien en smijten dat het een lieve lust is, wil de Aprilia toch liever met wat meer beleid gestuurd worden. Zo gebeurt het dus dat de Apriliarijder zich meer en meer op afstand gereden ziet worden terwijl de Suzukicoureur er voor zijn gevoel eigenlijk nog maar net lekker voor gaat zitten.  Hadden we de vorige keer nog een Triumph als vergelijkingsmateriaal, viel het toen ook meer op; enerzijds juist door die Triumph (en het is maar goed dat we die er nu niet bij hebben), anderzijds omdat de Aprilia dat gevoel nog meer had. Dus deze nieuwe Shiver is zéker een stuk beschaafder en makkelijker rijdbaar, helemaal weg is het nog niet.  Hadden we ze dan wel naast elkaar moeten zetten? Natuurlijk wel. Je wilt het tenslotte toch weten.

Zeg het dus maar... wat zou jij doen?