Vergelijk: ER-6n op herhaling

Pimp my  ride

Met een gangetje die normaliter niet gewaardeerd wordt door omstanders mits die er zouden zijn, jagen we de dijk verder af; zo’n twintig minuten onderweg en ik heb het verhaal nu al helemaal af; wát een machine is dit toch. Ik kijk nog steeds naar het achterkantje van Ed zijn groene machine; hij loopt geen meter uit. Nee natuurlijk niet, want ik zit hier op de voor enkele ladingen euro’s gepimpte versie; hij moet en zal met zijn standaardfiets het onderspit delven…toch? Kan best zijn dat hij deze dijk beter kent; ik heb ‘m inmiddels ook redelijk vaak gereden dat ik de weg toch wel een beetje zou moeten kennen. Plus dat ik gewapend ben met een ER-6, er is voor hier haast geen beter motortje te bedenken. Maar dan gaat de rakker ineens VOL in de ankers voor een drempel en zal ik op moeten letten om een botsing te voorkomen. De rat. Híj heeft ABS, waar ik enkel maar gezegend ben met het meest asociale remsysteem wat er te koop is. Zó er gewend ben ik er ook nog niet aan, dus voluit knijpen lijkt me een slecht plan. Even later geeft Ed aan even te stoppen. “Wát een fantastische fiets is dit ook he,wat een ongelofelijk gemak waarmee je alles af kan raffelen..echt bizar. Die ene knik, die gemene, neem ik met bijna elke andere motor minder hard dan met deze. Ik keek daar even op de teller en was echt positief verbaasd. En dan nog weet je zéker dat het nog veel harder kan, en dat is nog maar de standaard versie! Jij moet er nog veel makkelijker doorheen gegaan zijn, of niet? Ziet er trouwens ook vet agressief uit, met dat stuurtje en zithouding. Echt heel gaaf, beetje ‘don’t fuck with me or else’ instelling, en dat met een ER-6! Whaha!”

Ja maar dit is niet zomaar een ER-6. Van voor naar achter volgehangen met supermooi aftermarketspul uit eigen winkel: voor de mannen van Bike Design is dit de rijdende vitrine en heeft derhalve meer dan een gemiddeld aandeel aan goodies toebedeeld gekregen: Carbon zijdekseltjes, een hugger, een herzien en nieuw bedekt zadel, een ander stuur, spiegels, een witte jas voor zowel motor als wielen rimstriping, een uitlaat, een ander onderkuipje, een Motomaster Flame achterremschijf, een Beringer remset aan de voorzijde bestaande uit zeszuigerremklauwen, zwevende schijven, witte Goodridge remleidingen, radiale rempomp met reservoir, bijpassende koppelingshendel, valdoppen, Xenon verlihting voor, een LED achterlicht met geïntegreerde richtingaanwijzers, een kentekenplaathouder, Hyperpro volledig verstelbare achterschokbreker en niet te vergeten haakse aluminium ventielen. Alles bij elkaar een motor om stil van te worden.

Reden voor Bike Design om de motor zo extreem vol te hangen met goodies is eenvoudig: het is de beste manier om je assortiment te demonstreren. Niet alleen is het een stuk minder anoniem dan als je de losse onderdeeltjes in een vitrine legt; het helpt mensen ook nog eens om een idee te krijgen van hoe het staat. Plus dat de motor zo is verworden tot rijdend demonstratie-object. Wil je weten of je nog iets kunt zien in de spiegels op de snelweg? Hoe remt zo’n radiale pomp nou? Hoe klinkt die Bos? Zit dat zadel echt zo lekker als het er uit ziet? En die Hyperpro-shock, merkt je daar nou echt zoveel euro’s verschil aan? “Ga er maar eens mee rijden, dan merk je het vanzelf” is dan steevast het antwoord. Een beter verkoopargument is er niet. Voor ons de reden om het grondig aan te pakken en Kawasaki te bellen voor een origineel exemplaar.