Test Yamaha XT660Z Tenere

Kaki

Yamaha mag dan als één van de laatste – van de grote merken – (opnieuw) een Allroad in haar leveringsprogramma hebben, ze slaat wel een afwijkende weg in. Zien we tegenwoordig dat de meeste merken met Allroad modellen straatgeoriënteerd zijn – behalve misschien de Duitse en Oostenrijkse varianten -, de Tenere heeft de ‘oude’ insteek opgepakt: niet bang om het asfalt te verlaten. Naast de ‘standaard’ kenmerken – zoals onder andere de spaakwielen, hoge zit, lange veerwegen  - valt bij de Tenere vooral de hoge, lange koplampunit op. Net of de Tenere uit de Parijs-Dakar afkomstig is. Qua kleur zou ze ook zo daar vandaan kunnen komen, tenminste de uitvoering waar wij mee rijden. Desert Khaki noemt Yamaha het. ‘Desert’ snappen we nog, maar kaki? Dat is net zoiets als turquoise. Een mooie naam voor gewoon iets simpels. Laten we het dus maar gewoon zandkleurig / bruin noemen. Een aparte keuze maar wel een zeer geslaagde. Het levert gegarandeerd opmerkingen op, zowel van andere motorrijders als voorbijgangers. Soms wel met een komische noot – zoals ‘op zoek naar de woestijn?’ of ‘is het een motor van het leger met die camouflagekleuren?’ – maar ze waren uiteindelijk wel allemaal positief. Staat het zandkleurtje je minder aan, de Tenere is ook nog in het wit/rood en zwart te verkrijgen.

Het is niet alleen het uiterlijk waar de Tenere afwijkt van de rest. Zijn het vooral tweecilinders in dit segment, Yamaha heeft gekozen voor een eencilinder. Geen onbekend motorblok voor Yamaha. Deze is ook in de XT660R en XT660X te vinden, maar ook in de Yamaha MT-03 en de Aprilia Pegaso. Nog net geen 50 paarden bewegen de Tenere voort bij 6200 toeren per minuut, terwijl er bijna 58 newtonmeters tot je beschikking bij 5500 toeren. Nieuw is het niet, maar het blijft soms geinig om bij dit motorblok iemand te laten zoeken naar het oliepeilglaasje/-stokje. Het blok is namelijk Dry Sump en Yamaha heeft de olie in het frame zitten. Oliepeilen doe je dan ook ‘onder’ het stuur. Scheelt weer bukken!

Om op te stappen hoef je ook absoluut niet te bukken, integendeel zelfs. Het hoort erbij dat motoren in dit segment hoog zijn, maar de Tenere heeft met een zithoogte 895mm! Ze mag dan misschien wel één van de kleinere Allroad’s zijn qua motorblok en vermogen, maar hierin spant ze bijna de kroon. Alleen een Oostenrijkse collega heeft een hogere zit. En de HP2, maar dat is zowieso een verhaal apart. Ook het kontje – wat trouwens zeer fraai is vormgegeven met een dubbele uitlaat en led verlichting – is redelijk hoog, waardoor opstappen soms een ware kunst of adventure op zich is.

In sommige situaties zou het voor het opstappen dan ook handig zijn als de Tenere beschikt over een middenbok, die echter alleen als accessoire leverbaar is. Het door ons geteste exemplaar had veel van de beschikbare accessoires aan boord, maar niet de middenbok (en het Akrapovic uitlaatsysteem). Wel gemonteerd waren de al eerder genoemde koffers, tankpad, ‘carter’beschermer, valbeugels voor het motorblok, handvatbeugels en een extra scherm voor de koplamp. Mocht je bij het offroad rijden ergens vast te komen te staan, er zit tevens een trekoog gemonteerd.