Zoeken

Praktijktest: Conti TrailAttack

4: Off road

4 juli 2008
Inhoudsopgave
Praktijktest: Conti TrailAttack
2: De praktijk
3: River deep, mountain high
4: Off road
5: Conclusie

Off road:

Naast het rijden op de weg, zijn enduro rijders (de doelgroep van de Conti TrailAttack banden) natuurlijk ook wel eens naast de weg te vinden met hun motor. Hierbij bedoel ik niet in liggende staat bij een gemiste bocht, maar rijdend op onverharde wegen. Uiteraard mocht ik die niet overslaan en zodoende heb ik de V-Strom in de omgeving van Weert aan enig off road testwerk blootgesteld en het eerste onderdeel hierbij was een grindweg. Conti_Attack-achterbandIn dit geval een veredeld looppad, wat ook door mountainbikers gebruikt wordt. Hier lag een fijn soort grind op een aangestampte ondergrond, niet echt moeilijk en ik had dan ook geen enkele moeite om de V-Strom met hoge snelheden over dit pad heen te sturen. De banden gaven geen krimp, sturen ging uitstekend en een uitdaging was het niet echt. Vandaar dat ik al snel op zoek ging naar grof grind. Gelukkig breken ze zo hier en daar wat wegen op, dus erg lang hoefde ik niet te zoeken. Het niet volgen van de borden omleiding was voldoende om een leuk stukje grindweg te vinden. Lang leve de wegwerkzaamheden!

Op het grove en losser liggende grind ging het ook prima, hier en daar moest ik me wat inhouden, tenslotte is een V-Strom geen crossmotor. Het inhouden lag ook niet aan de banden, maar aan de kuilen en mijn geliefde V-Strom die daar niet zo van houdt. Of aan mij, omdat ik het wat minder prettig vond rijden en ik het gevoel had dat mijn vering eenzelfde gedachte daarover had. Toch reed ik regelmatig met behoorlijke snelheden over het grind en ging het ontwijken van kuilen, daar waar ik ze zag, me in ieder geval prima af. Ook een 9 kilometer lang grindpad in Duitsland had me al laten merken dat de Conti’s daar prima op uit de voeten kunnen. Zonder glijpartijen, gewoon zeker zijn! Dus tot zo ver niet iets écht negatiefs over de Conti’s, behalve het wat zwaardere gevoel bij insturen. Iets wat in feite een stukje gewenning is en waar je na verloop van tijd geen last meer van hebt. Verder heb ik niets kunnen ontdekken wat me niet beviel. Zou er dan niets te vinden zijn? Is dit dan dé band waar enduro rijdend Nederland op zit te wachten? Waar je crossend mee over de hei kan knallen, door het bos heen kan scheuren en stepjes slepend over het asfalt mee kan gaan? Nou eehh… nee! Dat dus weer niet, want zodra ik het bos in stuurde wist ik dat dit niet die superband is die alles aan kan. Stepjes slepend over de weg, dat wel! Maar door het bos? Hier mijn bevindingen.

Bij Valkenswaard wilde ik het Leenderbos in, alleen de weg die mijn GPS aangaf bleek ooit getransformeerd te zijn tot fietspad en daar was mijn systeempje nog niet van op de hoogte. "Geen paniek", dacht ik "er loopt een mooi zandpad naast en dat komt vast ergens anders uit, maar ver weg van de oorspronkelijke bedoeling kan het toch niet zijn en ik moet de Conti’s toch ook op het zand uitproberen".

De eerste paar honderd meter was het pad behoorlijk hard en daar kon ik prima op vooruitkomen. Daarna lag er een dun los laagje zand op en voelde ik het achterwiel al snel slippen bij wat al te enthousiast gasgeven. Dat is best leuk en prima controleerbaar, dus een reden om heerlijk te gaan spelen met het gas in de bocht en geen reden om te stoppen. Die reden kwam wel toen het zand steeds losser werd. De bovenlaag van het pad was een laagje van een paar cm los zand en daar merkte ik dat de Conti’s hun grip verloren. Ik glibberde van links naar rechts en van koersvastheid was ineens geen sprake meer. De motor had duidelijk minder tractie dan voorheen. Hier was de combinatie V-Strom met Conti TrailAttack’s dus duidelijk minder op zijn plaats en aangezien het zand alleen maar losser leek te worden besloot ik al snel dat beter zou zijn om om te keren. Ik zag mezelf in gedachte al languit in het zand liggen met de V-Strom op één oor en die gedachte beviel me niet bepaald.

Conti_Attack-achterband

Nu is een V-Strom best zwaar en zeker geen mulzand crosser, maar ik vond dat ik wel over een bospad moest kunnen rijden of kunnen genieten van enig vorm van off road rijden. Daarbij natuurlijk niet uit het oog verliezend dat het feitelijk een wegmotor is, met enige off road eigenschappen. De standaard banden bij aflevering tonen die eigenschap en de Conti’s moeten die eigenschap conform het persbericht van Continental ook hebben. Volgens eigen zeggen heeft een set Conti TrailAttack meer tractie off road, dan hun set RoadAttack’s. Ongetwijfeld! Maar is er daadwerkelijk sprake van Trail Attack? Zolang er geen laag los zand op het pad ligt wel, moet je maar denken. Verder kun je best van de weg af, zolang je het pad maar niet kwijtraakt…