Test: Aprilia Pegaso Factory

De Factory! Hoog Bling-Bling gehalte

Zo onhandig en klunzig als dat ik meestal ben, zo voel ik me als we ons melden bij Tricolore, importeur van Aprilia, waar we de Factory kunnen afhalen. Tegen de verwachting in blijkt alles echter soepeltjes en vlot te verlopen. Tot we, na een kleine tussenstop bij onze hoofdredacteur, ons opmaken voor de eerste échte kennismaking met deze frisse Aprilia. Amper het bedrijfsterrein te hebben verlaten hoor ik iets tikken; “nee hé, heb ik weer”. Een vlugge inspectie leert ons dat een stuk ijzer ter grote van bijna twee centimeter de achterband heeft gepenetreerd. Het zou ook eens niet… “Nou, zo snel hebben we nog nooit een motor terug gehad,” lacht de monteur ons al toe als we per aanhangwagen ons weer melden bij de importeur, “en, beetje lol gehad met de fiets?” Aha, monteurs met humor, dat scheelt. Terwijl de mannen volop bezig zijn de Pegaso weer rijdbaar te maken geeft het ons mooi de gelegenheid de fiets even aan een nadere studie te onderwerpen.

De hele term Factory zorgt er voor dat je het gevoel krijgt alsof je te maken hebt met iets kwetsbaars, iets moois. Een snoepje waar je alleen naar mag kijken. Iets wat wij – noodgedwongen – nu ook doen, maar niet voor lang. Vergeleken met de Strada zijn de optische verschillen enorm. Daar waar de Strada een gewone straat georiënteerde allroad is heeft Aprilia met deze Factory veel meer de Supermotard willen benaderen. Zonder daarbij trouwens een échte SM te bouwen, daarvoor hebben de Italianen natuurlijk een SXV in het leven geroepen. Toch, de 17” gespaakte velgen met straatrubber verraden de achterliggende gedachte van de fiets: dit wordt gummen. Hoe langer we de Pegaso bestuderen (“Nog een kop koffie Els?” “Ja lekker”), hoe meer ik de redenering van mijn mannelijke collega’s begin te begrijpen. De term Factory heeft bij Aprilia een speciale betekenis, en visueel gezien past deze Pegaso Factory helemaal in die lijn.

Het is iets exclusiefs, iets bijzonders, en dat is wel te zien ook. “Deze Pegaso is de meest exclusieve en snelste Pegaso gemaakt, met een kenmerkend prestatie gericht chassis, lichtere materialen en, hoe kan het ook anders, de laatste Aprilia technologie,” zo leerde ons de persinformatie, en daar zou best wel eens geen woord van gelogen kunnen zijn. Qua uiterlijk mag de fiets er met – zoals we gewend zijn van de fabrikant uit Italië – de in het design verwerkt leeuw er zondermeer wezen. De wilde haren zijn terug te vinden in de tank en de kont, waar de zwarte en rode strepen er agressief en snel op uitzien. Maar dat is niet het enige wat opvalt aan deze Factory, de carbon onderdelen springen meteen in je ogen, net als de enorme bling-bling velgen met prachtig goudkleurig geanodiseerde spaakwielen.