Test: Yamaha TDM900 vs Ducati Multistrada 1000DS

Voor de beweging heeft de Yamaha TDM900 een parallel-twin blok met 5 kleppen per cilinder en een inhoud van 892cc. Op papier resulteert dit in 86 paardenkrachten met een koppel van 89 Nm. En zoals te verwachten is bij een 2 cilinder, komt de bulk van dit vermogen al vanaf onder in het toerenbereik vrij. Bijna over het hele toerengebied is de afgifte regelmatig, alleen boven in de toeren gaat het wat moeizamer. Een tandje opschakelen voordat het eind van het toerengebied wordt bereikt is het devies als je dit wilt voorkomen. En schakelen op de Yamaha is geen straf; als een warm mes door boter schakelt de TDM soepel door de versnellingen heen. Met het gemak dat er ook laag in de toeren of het middengebied gereden kan worden, is het trouwens ook mogelijk om schakellui te rijden.

Eigenlijk lijkt de nadruk bij de TDM sowieso op gemak te liggen. Niet alleen gaan voorstuwing en schakelen met het grootste gemak, het rijden gaat over het algeméén soepel. En of er nu rustig of wat sportiever wordt gereden, het lijkt of de TDM voor het sturen is gemaakt. Al na een paar bochten te hebben genomen, is zowel te voelen als te horen dat de slijtbouten over de grond schrapen. Nu zijn de slijtbouten weliswaar aardig lang, maar aangezien het zo snel gebeurt kwam snel het idee dat de grondspeling nu niet echt denderend was. Toch valt dit wel mee en is het eerder toe te schrijven aan hoe gemakkelijk de Yamaha te besturen is in de bochten.

 Wat minder soepel lijkt de injectie te werken. Komen we tegenwoordig steeds vaker tegen dat de werking van de injectie bijna te vergelijken is met 'ouderwetse' carburateurs, op de TDM is dat nog niet het geval. Storend of echt merkbaar is het echter niet, in tegenstelling tot het model van de TDM in het jaar dat deze voor het eerst met injectie werd uitgevoerd. Toen was de werking van de injectie voor mij te storend om een TDM aan te schaffen. Misschien is de werking van het injectiesysteem nog niet helemaal te vergelijken met carburateurs, het verbruik is dat wel.

Positief verrast stonden we dan ook telkens aan de pomp. Een hoogste verbruik van 1 liter op bijna 19 kilometer is een waarde waar veel motorfietsen tegenwoordig gemiddeld niet aankomen. Zonder veel moeite is het gemiddeld verbruik dan ook ruim boven de 1 op 20 te houden. Zeker als we in het achterhoofd houden dat we de TDM aardig de sporen hebben gegeven tijdens deze test, waardoor het gemiddelde zelfs nog iets hoger uitkomt. Nemen we puur het gemiddelde van de verbruikscijfers dan komt het zelfs ruim in de 1:21 te liggen. Met een laagst verbruik van iets meer dan 1:23 kan je tegenwoordig toch aardig lachend bij de pomp aankomen.

Verbruik Yamaha TDM900:

• Hoogst: 1:18,7
• Laagst: 1:23,1
• Gemiddeld: 1:20,7

Naast dat het ABS mooi is weggewerkt uit het zicht, werkt ze ook nog eens mooi. Met nog de gedachte aan het ABS op de Yamaha FJR, is ze op de TDM een wereld van verschil. Als het systeem ingrijpt is het bijna niet voelbaar in de remhendel. Maar voordat het zover is, kan je al behoorlijk in de ankers hangen. De 'blauwe stoppers' zelf zijn niet alleen goed doseerbaar, ook hebben ze een remvertraging die gewoon goed is te noemen.