Zoeken

Introductie: Honda CBF1000

Pagina 4

1 maart 2006
Inhoudsopgave
Introductie: Honda CBF1000
Pagina 2
Pagina 3
Pagina 4
Pagina 5
Pagina 6
Pagina 7

Even vegen

Honda CBF1000 2006

Soms zit het mee, soms zit het tegen. Vier dagen lang kon ik dit mijn kantoor noemen.

Nu zijn er een aantal zaken waar je in Grieken- land rekening mee moet houden. Allereerst zijn er dus de automobilisten die er een Barrichello-achtige rijstijl op nahouden. Daarnaast is het asfalt op veel plaatsen verre van biljartlakenstrak, maar erger is dat dáár waar het er op het oog wel goed uit ziet het toch verraderlijk glad kan zijn. Dit, in combinatie met de standaard Michelin Pilot Road banden, maakt dat het met de CBF - vaker dan me lief is - een kwestie van ‘slippen en sliden’ is. De bochtensecties van het heuvelrijke Griekse gebied zijn daarentegen wel erg voorspelbaar, waardoor ik vanaf het eerste moment al redelijk met de motor aan het vegen ben. Wat trouwens ook weer typisch Honda is: opstappen, wegrijden en na twee kilometer het idee hebben al jaren met de motor onderweg te zijn. Van de bij lage snelheid nog merkbare overstuur is niets meer voelbaar, met speels gemak leg je de fiets in de bocht, waarbij de CBF mooi en neutraal het gekozen spoor volgt. Pas op het moment dat je moet corrigeren komen de beperkende factoren van de fiets naar boven. Allereerst de grondspeling, die zelfs voor een toerfiets aan de krappe kant is. Dat voetsteunen het bij sportief gebruik moeten bezuren is nog tot daar aan toe, maar een middenbok (links) en rempook (rechts) aan de grond is toch wel wat minder. Daarnaast de remmen die op het Griekse asfalt minder presteerden dan ik had verwacht. Waarschijnlijk veroorzaakt door de oh zo belangrijke ontbrekende grip. Meer dan eens voelde ik de (overigens wel erg goed werkende) ABS ingrijpen ter voorkoming van een blokkerend voorwiel. Terug op ‘home-base’ is het eerst zaak de vering beter af te stellen. Zowel voor als achter is de motor tamelijk zacht afgeveerd, hetgeen de motor bij een sportieve rijstijl opbreekt. Bij hard remmen duikt de motor diep in z’n voorvork en onder volle acceleratie heeft de motor snel de neiging te gaan pendelen. Al gebied de eerlijkheid mij te vertellen dat ik op dat moment bovengemiddeld hard aan het vegen was met de CBF1000. Daarvoor is de CBF1000 niet door Honda in het leven geroepen. Die zal het meer moeten hebben van de sportieve toerrijder. Koffers erop en samen met de vrouw op naar de Georges du Verdon in Zuid-Frankrijk.

Honda CBF1000 2006

Nu valt er (helaas) weinig in te stellen bij de CBF. Het enige dat kan worden aangepast is de veervoorspanning achter door middel van een zeventraps draaischijf. Ondanks dat het - in theorie - het probleem niet zal verhelpen wordt de veervoorspanning twee klikken strakker gezet. In ieder geval zal het de motor meer grondspeling geven, wat op zich natuurlijk wel een prettige gedachte is. Vreemd genoeg voelt de motor na aanpassing veel stabieler aan dan in de ochtend. Het overstuur karakter is helemaal weg en de fiets laat zich nu heerlijk neutraal sturen. Aan de voorkant is de situatie hetzelfde gebleven, daarvoor ontbreekt het de voorvork aan instelmogelijkheden. De route die we 's middags voor de boeg hebben, brengt ons naar prachtige pittoreske plaatjes waarbij het volop genieten is van de omgeving. Toeren en genieten van de omgeving is dan ook meer waar deze fiets voor is bedoeld. De zoektocht naar een marmersteen- groeve maakt dat we meer dan eens moeten keren en omdraaien, wat met de CBF een fluitje van een cent is. Het slechte wegdek wordt door de comfortabele vering tot een bepaald niveau goed opgevangen,

Over het CBS/ABS systeem niets dan lof, enkel de remvertraging zou wel wat beter mogen.

maar té veel hobbels achter elkaar wordt de CBF toch wel te veel. Rijwieltechnisch geen probleem, qua comfort wel. Het doet me daarbij telkens denken aan die reclame die Suzuki er een paar jaar geleden op nahield: 'Roads, try them all.'

Zuinig?
Een ander sterk punt waarmee de toereigenschappen van de motor zouden moeten worden onderstreept is het brandstofverbruik. Tijdens de presentatie voorafgaand aan de introductie wordt het ons nog verteld: 1,7 km/liter zuiniger dan concurrent Y en 2,1 km/liter zuiniger dan concurrent S. Men durft zelfs te stellen dat de motor een actieradius van 310 kilometer zou hebben, iets waar wij op het eind van de dag toch onze vraagtekens bij gingen stellen. Al na tweehonderd kilometer staat de benzinemeter onder rood en als de motor met een kilometerstand van 236,6 km wordt afgetankt gaat er 16,6 liter in de 19 litertank. Nu is het té voorbarig om daar conclusies uit te trekken (enerzijds had de motor bij vertrek niet helemaal afgetankt kunnen zijn, anderzijds liet ik de motor bij terugkomst op de zijstandaard aftanken wat ook zomaar meer dan een liter kan verschillen), maar aangezien ik niet de enige was die een behoorlijk benzineverbruik had weten te noteren zou de CBF1000 toch wel eens minder zuinig kunnen zijn dan waar ze bij Honda op hadden gehoopt.

Honda CBF1000 2006