Test: Supermotard vergelijkingstest

Nadat we het "circuit" gedeelte hadden afgerond, gingen we ons voor wat de vergelijkingstest betreft concentreren op de praktische toepasbaarheid bij normaal gebruik, dus in en buiten de stad. Daar waar deze motoren zich voor 99,9% van alle tijd in zullen bevinden. Een grote stad hadden we in de buurt (Eindhoven is slechts een steen- worp afstand van Valkenswaard van- daan) en ook toe- ristische routes zijn in ruime mate aan- wezig in het gezel- lige Brabantse land. In de Eindhovense verkeerslichtjungle worden de ver- schillen tussen de vijf motoren al snel duidelijk. En dat kunnen we kort samenvatten: hoe sportiever de fiets, hoe moeilijker het wordt om je netjes en beschaafd aan de verkeersregels te houden. De KTM is dusdanig uitdagend, dat je van goede huize moet komen om bij groen er niet telkens op een wiel vandoor te willen gaan. Net als de Husqvarna, die te kampen heeft met hetzelfde probleem. Ze hebben beide dan ook een hoog artikel 5 gehalte. Bij de Japanners liggen de zaken wat dat aangaat iets anders. Vooral de lage zithouding van de FMX maakt dat je al snel heel erg rebels wordt in het verkeer. Beeld je even in: vijf minuten voor zes en je moet nog even snel die DVD terugbrengen naar de videotheek.

Je pakt de FMX, schiet via de stoep over het fietspad (Aha, vandaar die MT50 tellers op de FMX) vlug langs de ver- keerslichten de weg op, kriskras langs de auto"s laveren, om vervolgens via een stukje voetganger- zone de motor vlak voor de videotheek neer te pleuren en nét op tijd naar binnen om de DVD terug te geven. Terug naar de FMX en via diezelfde route terug naar huis. Iets wat bijvoorbeeld met de Husky een stuk lastiger te doen zou zijn, al was het alleen al vanwege de zijstandaard die a) bijna niet te bedienen is en b) heel snel over z'n dode punt heen wil vallen. Beste remedie is vlak voor je stil staat afstappen en in een beweging de zijstandaard uitduwen en de motor neerzetten. Ook de Yamaha zal je niet snel tot een dergelijk rijgedrag verleiden. Hij is duidelijk de "gentleman" van het gezelschap, alsof je in driedelig pak met paraplu en bolhoed onderweg bent. En zo zie ik het dan ook weer voor me: de zakenman die vanwege de files zijn Legiolease Volvo heeft ingeruild voor een XT-X en met attachékoffer achterop gebonden zich netjes door het stadse verkeer beweegt. En de Suzuki? Die zit er eigenlijk precies tussenin. Hij is extreem en uitdagend genoeg om als "echte" Supermotard bereden te worden, maar de kleine cilinderinhoud en dientengevolge stampvrije motor (die daarbij over een enorme souplesse beschikt) maakt dat hij weer richting de Yamaha neigt te gaan.