Zoeken

Test: De '600cc' Supersports

Interview

31 oktober 2005
Inhoudsopgave
Test: De '600cc' Supersports
Conclusie
Sfeerverhaal
Recensie
Monoloog
Subjectief
De mooiste...
Interview
Recensie (deel twee)
Honda CBR600RR
Yamaha YZF-R6
Suzuki GSX-R600
Kawasaki ZX-6R
Vermogensbank
Technische gegevens

Japans supersport vergelijk
Im a train, Im a train, Im a chicka-Traiiiiin.....Yeah

Het Interview, als discipline, kent ook meerdere varianten, te weten het full-quote interview, vraag- en antwoord en non-quote, ieder met de nodige nuances... Sta mij toe dit uit te leggen. Fullquote is zoals het woord zegt, enkel de tekst van de geïnterviewde. Hier is dus het interview zodanig afgenomen dat de antwoorden die de geïnterviewde geeft aaneengeregen zijn tot een leesbare tekst. De taak aan de schrijver is om deze tekst zo vloeiend te krijgen.. Daar komt dus een uitgekiende vraagstelling bij om het eenvoudiger te maken, maar het is ook zaak om tijdens het interview in de gaten te houden hoe het gesprek verloopt. De vraag/antwoord variant kan wellicht wel de eerlijkste zijn, bij een goed lopend interview is het slechts kwestie dit een op een over te nemen van de cassette/DVD/HD waar het op staat. Hier en daar een kleine wijziging voor de foutjes en haperingen en that"s it. Dat valt dan wel weer terug op de kwaliteiten van de interviewer, en juist dat maakt het een interessante discipline. Je moet er wel aanleg voor hebben. Maar goed, dat staat los van de vorm waar je het in giet natuurlijk. Ik laat even het woord aan Peter Beljaars: -Peter, vertel eens, wat vond je van de motoren? Om te beginnen de Suzuki.. "Pure verwennerij........ altijd!!! Ik sla mijn been over de Gix en bemerk dat ik plaats neem op een uiterst comfortabele motorfiets. Je weet wel, lekker strak goed gevormd zadel, sSuzuki GSX-R600 Anniversarytuur voldoende breed en niet te diep naar voren, voetsteunen niet te hoog, niet teveel zittend in- of op de motor, en een kuip die voor voldoende windbescherming garant staat. De Soes blijkt een echte allrounder tijdens onze test; zowel op de weg als op circuit. Scherp sturend, goede vering zowel voor als achter en beide naar wens in te stellen afhankelijk van motorgebruik, veel grondspeling, goede en gelijkmatige vermogensafgifte, goede remmen met veel gevoel en erg veel 'motorbelevenis', mede mogelijk gemaakt door de Yoshi-pijp op deze verjaardagsuitvoering. Alleen zou ik graag een modificatie op de werking van de standaard zien, die gaat stroef en is iedere keer weer zoeken." -...en de Kawasaki? "Pure power!!! Ben je verslaafd aan, of op zoek naar, een super strak sturende power babe, die er ook nog eens ongelooflijk lekker uitziet, dan is deze Kawa helemaal jouw maatje. Oh jongens, het was echt lekker vegen met deze fiets op het circuit. Door de combinatie van het super rijwielgedeelte, remmen, vering en vermogensafgifte van deze Kawa, stak ze met kop en schouders boven de rest uit. De Soes was de enige die enigszins in haar (voet)sporen kon bijblijven. Op de weg is het echter een ander verhaal. Daar merk je dan dat als je echt uitblinkt in het een, dat vaak ten koste gaat van het ander. Zo zijn windbescherming, relaxte zithouding en bagagemogelijkheid bij het allerdaagse (woonwerk) gebruik belangrijke criteria, en in dit geval niet allemaal even optimaal. Zo zul je daarom bij aanschaf een afweging moeten maken in wat je als belangrijkste punten van een motorfiets graag terug wilt zien......" -Nummer drie, de Yamaha? "Geen buitenbeentje!!! Ook hier weer meteen een gevoel van oké, fijne zit als ik op de motor plaats neem. JYamaha YZF-R6e zou dan ook denken aan het 'allroundersgevoel' van de Soes, echter die is in mijn beleving voor de Yamaha niet weggelegd. De duidelijk wat mindere punten op circuit zijn daar mede debet aan. Met name de remmen gaven me weinig gevoel. Bij hard knijpen wilde ze echt wel vertragen maar dat maakte het erg lastig om juist te doseren bij het insturen van een bocht. Ook de voorkant van de Yamaha gaf me te weinig vertrouwen om lekker voluit te gaan. Onder een bepaalde helling had ik het gevoel dat ie echt om dreigde te vallen. Middels verandering van veringinstelling was het 'probleem' niet op te lossen. Qua vermogensafgifte en emotie maakte de Yamaha verder weinig in me los. Op de weg, door de mindere motorbelasting die je op het circuit aan de dag legt, juist de keerzijde van dit alles. Gewoon een fijne, lekkere fiets waarmee je erg veel plezier kan hebben. Voor op de weg kan ik niet kiezen. Qua emotie(geluid,gevoel) en vermogen de Kawa, een betere zit en windbescherming de Yamaha. Voor mij beide op 2 dus."

Honda CBR600RR
Hoe vaak hebben we deze bocht nou al gerond? Ben een beetje misselijk...

-En tot slot de Honda? "Het mag iets meer zijn!!! Laat ik voorop stellen dat als je de eigenaar bent, of wordt, van 1 van deze 4 motorfietsen die wij voor deze test mee hadden, je jezelf een gelukkig man kan prijzen. Er zijn er immers velen die het met veel minder moeten doen dan jij. Geen van deze fietsen is slecht. Wat je merkt in zo'n vergelijkingstest als deze, zijn de onderlinge verschillen en dat is ook juist de opzet van het geheel. Het individuele gevoel van de berijder bepaalt dan ook hoe er over een motor gedacht wordt. Bij de Honda had ik nauwelijks gevoel of emotie. Los van het feit dat het platte, harde zadel en de smalle diepstaande stuurhelften echt gewenning qua zit nodig hadden en los van het feit dat de motor weinig emotie vanuit geluid en motorkarakter in me los maakte. Op de baan, mits steeds in het hogere toerenbereik bereden, allerminst slecht. Goede vering en remmen, strak sturend. Wel de minste grondspeling van het viertal. Op de weg ook 'gewoon' goed, en dat maakt het voor mij een echte Honda. Ik hoef geen compromissen te maken voor zithouding t.o.v. aanwezig vermogen, voor bagage mogelijkheden t.o.v. aanwezige remkracht etc. Een belangrijk 'sellingpoint' in mijn optiek is echter onderscheidendheid. Al ben je maar op een paar punten met je product, in dit geval een 600 cc motorfiets, onderscheidend dan kom je daarmee in de belangstelling en heb je 'handvatten' om te zeggen en daarom moet je me kopen. Voor mij is motorrijden juist het doen van compromissen. Pijn lijden (polsen, knieën, zitvlak) om mooi te zijn, de portemonnee trekken om exclusief te zijn, het krijsen van blok, de heftige roffel in de pot, de iets wat trilling in het stuur ja zelfs soms met de bek vol in de wind......., niets van dit alles bij de Honda. Dus Honda, ga extreem en onderscheid je!"

Ondanks alle argumenten en criteria heeft ieder toch zijn eigen top vier samengesteld, voor zowel weg als circuit. Leon Nap heeft alleen op het circuit gereden en heeft dus geen openbare-wegoordeel gegeven. Bij het wegoordeel tellen zaken als emotie, gebruiksvriendelijkheid en waar voor je geld zwaarder mee, terwijl bij het circuitoordeel meer gekeken werd naar rijeigenschappen, vermogensafgifte, remmen, motorkarakter en dergelijke.
 Wegoordeel 
 Peter 
 Ed 
 Vincent 
 Suzuki GSX-R 600   1   1   3 
 Kawasaki ZX-6 R   3   3   1 
 Honda CBR 600 RR   4   2   2 
 Yamaha YZF-R6   2   4   4 

 Circuitoordeel 
 Peter 
 Ed 
 Vincent 
 Leon 
 Suzuki GSX-R 600   2   2   2   2 
 Kawasaki ZX-6 R   1   1   1   1 
 Honda CBR 600 RR   3   3   3   3 
 Yamaha YZF-R6   4   4   4   4 
Op het circuit mag het duidelijk zijn; hier is unaniem voor dezelfde rangschikking gekozen. De verschillen op de weg echter zijn groter. In theorie zou de Suzuki in het wegoordeel als beste uit de verf komen met de hoogste score, gevolgd door gelijke score van de Honda en Kawasaki met de Yamaha op een viere plaats. hecht je er nog meer waarde aan, dan zou je deze twee uitkomsten kunnen middelen en kom je op een gedeelde eerste plaats van de Suzuki en Kawasaki, gevolgd door een Honda op derde positie en de Yamaha op de vierde.