Test: Big Bikes 2004

Het is vrijdagmorgen en het is nog vroeg. Vroeg en warm, heel erg warm. Het mag dan wel de natste zomer sinds tijden zijn geweest, vandaag zijn we gezegend met uitzonderlijk warm weer. Sterker nog, het kon wel eens dé heetste dag van het jaar worden. Uitgerekend vandaag gaan we beginnen met een vergelijkingstest. Niet zomaar een test, maar een test van zware jongens. Op het programma prijken de Honda CB1300, de Suzuki GSX1400 en de Yamaha XJR1300. Geen Kawasaki? Nee, geen Kawasaki. We wilden per se een vergelijkingstest van de naakte uitvoeringen en Kawasaki had alleen de gekuipte ZRX1200S in de garage staan. Geen Kawa dus, jammer. Het had trouwens niet veel gescheeld of er was ook geen Honda geweest. De CB1300 was niet beschikbaar bij de Nederlandse importeur. Gelukkig zag men bij Honda Nederland in dat een gigant als de CB1300 niet in een serieuze big bike test mag ontbreken en wist men via via toch een CB1300 te regelen. Top service van Honda Nederland!

Katja Schuurman
Op papier was alles goed geregeld. 's Morgens zo vroeg mogelijk de motoren ophalen (elke redacteur zijn "eigen" fiets), om vervolgens als een speer naar ons meeting-point te rijden, waarvoor we de carpoolplaats bij Vinkeveense plassen (of zoiets) hadden uitgekozen. Ondergetekende was nog nooit in Vinkeveen geweest, laat staan bij de Vinkeveense plassen en al helemaal niet op een carpoolplaats. Hoe verzinnen ze het, alleen het woord al... Het is veel te laat als ik in Ridderkerk de CB1300 mee kan nemen. Mijn routekaart zit in de rugzak, maar in plaats van op mijn rug ligt die thuis op de keukentafel te pronken, net als de uitdraai van de routeplanner. Nou ja, dan maar zonder. Vinkeveen? Katja Schuurman woont daar toch? Aantrekkingskracht genoeg dus. Moet dus te vinden zijn en de moeite waard. Gewapend met een CB1300, een volle tank, de zon in de rug en de gebruikelijke wens om "laag te vliegen" gaat het dus richting Noorden. Het Rendez-vous wordt gehaald.

Keihard werken
We hadden we een zware test voor de boeg. We wilden natuurlijk deze big nakeds onder de meest diverse omstandigheden met elkaar vergelijken en dan zit er maar één ding op. Helm op, starten en wegwezen. Voor vandaag staat een touristische route op de planning, waarbij we naast de motoren ook nog eens van de natuur willen genieten. Een rondje IJsselmeer staat op het programma, waarbij voor een keer de insteek niet is om dit zo snel mogelijk te doen. Volendam, Monikkendam, Marken, Hoorn, Lelystad. We gaan eens flink de toerist uithangen. Het zal wel, deze uit de Limburgse klei getrokken redacteur vindt alles best, ook grote hoeveelheden water en bijbehorende vissersplaatsjes die het tegenwoordig meer van toerisme dan van visserij moeten hebben. Vandaag zijn we dan ook precies op de juiste plaats. En iedereen maar denken dat het een luizenbaan is, dat van testrijder. Het is keihard werken, al voelt het vandaag niet zo.

Eerste indruk
Tijdens het rijden is het continue stuivertje wisselen, zodat we op alle drie de motoren kunnen rijden. Al snel komen de eerste verschillen aan het licht. De CB1300 is megasoepel en daarmee een echte Honda. De GSX1400 valt vooral op door niet op te vallen, gewoon een lekkere rijmachien. De XJR1300 is duidelijk de klassiekste van het drietal, ook wat de voorvering betreft. Wat de testmotoren alle drie gemeen hebben is een chronisch tekort aan grondspeling, wat onder normale omstandigheden geen probleem is. Ga je toeren met zo"n zware jongen, dan is er voldoende grondspeling aanwezig. Ga je een stevig potje sparren met al die massa en bijbehorende kilo"s, dan is het eigenlijk best leuk om de voetsteuntjes over het asfalt te horen schrapen.

Heet
Voorlopig doen ze het goed, alle drie. Het mag vandaag misschien dan wel de heetste dag van het jaar worden, op zo"n naakte zware merk je daar erg weinig van. Lekker met de neus in de wind, waardoor we het veilige leren pak niet in hoeven te ruilen voor textiel. Eigenlijk is dit ideaal. Beschermd gekleed, zonder dat het zweet in je bilnaad zit te druppen. Dat wordt trouwens wel anders zodra er foto"s gemaakt moeten worden. Zeker wanneer je een klepzeiker als Capivara bij je hebt, die verantwoordelijk wordt gesteld voor het fotowerk. Een halve meter naar voren, dan weer naar links, toch even draaien. Wat is het op zo"n manier heet. Tijd voor een pitstop! Volendam. Het terras lonkt, de koude drank nog meer! Het beschermende leer plakt als een tweede huid, uit ermee. Op naar de verkoeling. Maar niet voordat er (alweer) foto"s zijn gemaakt. De "meetestende" hoofdredacteur neemt zijn taak serieus en wil vooral foto"s, goede foto"s. En als ie ergens steeds weer uitermate serieus in is dan zijn het wel foto"s. Tot in den treure soms. De foto-ontberingen van de onlangs verreden 1000cc multitest komen weer boven drijven. Het zware drietal moet richting een aanlegsteiger gemanouvreerd worden en daar worden tussen de oude houten zeilschepen in enkele foto"s geschoten. Klaar? Eindelijk, vocht! Even het tekort aanvullen. En dan praten, evalueren en weer praten...over motoren. Over CB1300"s , GSX1400"s en XJR1300"s.

Belgische Ardennen
Na regen komt zonneschijn, maar na zonneschijn komt ook regen. De eerste kennismaking zit erop en dat geld ook voor het warme droge weer. De komende dagen worden de motoren gebruikt voor woonwerk verkeer en korte ritjes. Kortom: regelmatig filerijden en een nat pak halen. Gelukkig is dat maar tijdelijk en hebben we nog wat serieuze vergelijkingskilometers voor de boeg. We ruilen de platte polderwegen in voor Limburgse heuvels en Belgische Ardennen. Wat een verschil met het IJsselmeer! Ook de extreme hitte is verdwenen, daarvoor in de plaats is het 's morgens, tijdens de 150 kilometer naar de verzamelplek, regelmatig erg mistig en overdag afwisselend grauw en zonnig. Droog en nat wegdek wisselen elkaar af. Jammer voor ons, maar goed om de motoren onder alle omstandigheden aan de tand te voelen.

Rijden, stoppen, tanken, wisselen
Via een gedeelte van de Mergelland route gaan we op weg naar onze bestemming, de Belgische Ardennen. Voordeel van minder mooi weer is ook dat het minder druk op de weg is, wat zeker op de Mergelland route prettig is. Of zou het nou toch komen omdat we al aardig vroeg op pad zijn gegaan? Al snel kunnen we in de Ardennen de testmotoren van Belgische benzine voorzien en wisselen we wederom van motor om zo elke motor goed te kunnen beoordelen. Wat dat betreft maakt het niet uit waar we testen en hoe de omgeving is: de routine is overal hetzelfde. Rijden, stoppen, tanken en wisselen van motor. Elke stop hetzelfde liedje, de helm is nog niet af of het praten over de motoren begint al: "Wat zijn jouw ervaringen? Heb jij dat ook? Mij is dit opgevallen."

Classic racing
Het lijkt wel alsof er over nagedacht was. Tijdens onze escapade in de Ardennen bezoeken we het roemruchte circuit van Francorchamps, waar uitgerekend dat weekend classic races worden gehouden. Stoere naakte motoren uit vervlogen tijden, net als de motoren waar we zelf op rijden. Met één verschil: onze motoren zijn gemaakt met hedendaagse technieken en materialen en datgene wat over het circuit dendert stamt uit een periode waarin frame"s nog van elastiek waren gemaakt en men van souplesse nog nooit had gehoord. Wat zijn we tegenwoordig verwend.