WSBK 2006 - Qatar

Superbike race 1

Craig Jones heeft dit weekend een pechduiveltje op zijn schouder zitten. Tijdens de trainingen en kwalificaties is hij al meerdere malen onderuit gegaan waardoor hij de wedstrijd als laatste mocht starten. Niet helemaal als laatste, want hij kreeg gezelschap van Norick Abe. Zijn motor ging tijdens de opwarmronde kapot en hij moest daardoor noodgedwongen als laatste van start gaan. Erg jammer voor de Japanner die bezig is aan zijn tweede seizoen in de Superbikes.

Na het doven van de lichten is er een superstart voor Yamaha rijder Andrew Pitt die als eerste de eerste bocht in gaat. Hij wordt direct gevolgd door zijn teamgenoot Noriyuki Haga, James Toseland, Troy Corser en Yukio Kagayama. In de eerste bocht hadden Lanzi en Barros licht contact met elkaar. Lanzi kwam iets in het nauw te zitten en moest zijn motor wat rechtop zetten, waardoor hij naar buiten kwam. Daar reed Barros al en beide rijders raakten elkaar, gelukkig had dit geen valpartij tot gevolg. Ook in de wedstrijd kwam het pechduiveltje van Craig Jones om de hoek kijken want nog voor dat hij de eerste keer de streep was gepasseerd ging hij al(weer) onderuit. Craig Jones:

De afstelling van de motor was heel anders dan waar ik in de warming-up mee had gereden. De gewichtsverdeling was meer naar de voorkant verplaatst en ik had natuurlijk veel meer brandstof bij me. Daardoor kreeg de band meer te verduren en ging ik onderuit.

Ondertussen ontstaat er een kleine kopgroep van vijf personen, helaas voor Toseland moet hij iets lossen en zo ontstaat er een kopgroep van Pitt, Haga, Bayliss, Corser en Kagayama. Teamgenoot of niet maar aan de kop van het veld wordt er door beide Yamaha coureurs schouder aan schouder gevochten om de eerste positie. Langzaam lukt het James Toseland en Lorenzo Lanzi om ronde na ronde weer wat naar de kopgroep toe te rijden.

Helaas voor Lanzi blijkt hij ook aspiraties te hebben als piloot en hij wordt er hard afgeworpen door een highsider, maar kan gelukkig op eigen kracht naar de vangrail lopen. Op het moment dat Lanzi uit zijn zadel werd geworpen had hij al de snelste tijd tot dan toe gereden, deze was door de rest van het veld niet meer te evenaren. Kagayama lijkt de aansluiting met de kopgroep te gaan verliezen en heeft op dat moment Toseland achter zich aan zitten die hem volgt op anderhalve seconde.

Op vier seconden achter Toseland volgt Fabrizio. Vooraan bij de kop is het nog steeds de beide Yamaha’s die de dienst uitmaken. Dat er op het scherpst van de snede gereden wordt blijkt wel hoe de machine van Haga aan het schudden en bokken is, maar het lukt de Japanner wel er steeds op te blijven zitten en zijn teamgenoot voor te blijven. Kagayama heeft de aansluiting alweer gevonden in ronde zeven en is zo sterk dat hij Troy Bayliss op de Ducati voorbij gaat. Een ronde later moet Suzuki rijder Fabien Foret zijn wedstrijd staken vanwege een defecte motor.

Frankie Chili heeft ondertussen zijn ritme gevonden en is bezig met een opmars, bij Karl Muggeridge lijkt juist het omgekeerde te gebeuren en hij zakt langzaam maar zeker verder naar achteren. De opmars van Kagayama lijkt niet te stoppen en gaat teamgenoot Troy Corser voorbij. Op datzelfde moment maakt Bayliss dezelfde fout als Muggeridge in de Superpole deed, hij ging wat te wijd en reed daarna over het kunstgras. Met wat tijdsverlies kan hij wel zijn race vervolgen, dat lukte Muggeridge niet. Clementi en Walker hebben beide met technische problemen hun pitboxen opgezocht, helaas is voor hen de eerste race nu al voorbij. James Toseland heeft aansluiting gevonden bij de kopgroep en profiteert van een wat wijde bocht van Bayliss en schuift hier mee door naar de vijfde positie in ronde tien.

Als een duiveltje uit een doosje schiet tijdens een uitrem actie Kagayama voorbij aan Pitt. De strijd barst nu echt los tussen de beide Japanners Haga en Kagayama, ook om positie vijf wordt er hard gevochten tussen Bayliss en Toseland en beide rijders wisselen regelmatig van positie waarbij enige contact tussen de motoren niet wordt geschuwd. Resultaat hier van is dat Bayliss een keer wat wijder moet en Corser er van kan profiteren. Troy Bayliss:

Vandaag was het ontzettend hard werken, iedereen reed erg goed en hadden hun machines goed voor elkaar.

Ondertussen lijkt het of Karl Muggeridge probleem heeft met zijn Winston Ten Kate Honda, langzaam maar zeker zakt hij verder terug en hij wordt ingehaald door Roberto Rolfo op de Ducati van vorig jaar. Met nog maar vier ronden te gaan haalt Kagayama aan het einde van het rechte stuk Haga in, voor het eerst deze race is er geen Yamaha aan de leiding. Gelijktijdig vindt direct daarachter een bijna identieke inhaalactie plaats. Vanuit de slipstream van Andrew Pitt komt James Toseland tevoorschijn en schuift door naar positie drie.

Local hero Talal Al Naimi wordt op een ronde gezet, hij rijdt zijn rondjes met een gemiddeld verschil van ruim 7 seconden. Karl Muggeridge is dan al terug gezakt naar positie 13. Aan de kop is de strijd dan echt los gebarsten in de laatste ronden, bocht na bocht wisselen Haga en Kagayama van positie. Met nog maar 2 ronden te gaan loopt Troy Bayliss aardig in op James Toseland ook hier ontstaat een gevecht om positie drie. In de laatste ronde met nog maar vijf bochten te gaan probeert Haga met een ultieme inhaalpoging binnendoor Suzuki rijder Kagayama te gaan.

Helaas was er minder ruimte voor Haga dan hij hoopte en om elkaar niet te raken remt hij zich onderuit en neemt in zijn val toch Kagayama mee. Het zwaard van de samurai heeft hier het lot van de beide Japanners beslist.

Door een fout van Haga eindigt ook Kagayama in de grindbak.

Yukio Kagayama:

Ik ben er niet zeker van of ik deze race had kunnen winnen, Haga reed erg sterk. Dat ik een zeer goede kans op een overwinning had was wel duidelijk, helaas tikte hij me in de laatste ronde aan en was het ineens voorbij. Ik reed voor Haga op dat moment en ik denk dat hij zijn controle over zijn voorkant is verloren, zijn motor raakte me en ik ging ook onderuit. Natuurlijk is dit een grote teleurstelling, maar ja “that’s racingâ€ÃƒÆ’‚. Haga en ik hadden beide maar één doel: winnen.

Noriyuki Haga:

De crash was 100 procent mijn fout. In de laatste ronde is elke rijder ontzettend aan het pushen, ik remde daardoor harder dan daarvoor en verloor de controle over de voorkant. Ik ging onderuit en tikte helaas met mijn motor het achterwiel van Yukio Kagayama aan en viel hij ook.

Zo lig je op positie drie en zo ben je ineens de leider van de wedstrijd en met nog maar vijf bochten te gaan voelt Toseland de hete adem in zijn nek van Bayliss. Toch weet Toseland zijn positie prima te verdedigen en wint uit eindelijk de eerste Superbike race nipt voor Troy Bayliss. Als derde komt Andrew Pitt over de finish gevolgd door regerend kampioen Troy Corser. James Toseland:

Dit is geen verkeerde start van het seizoen, in de winter is het wat stil rond mijn persoon geweest. Iedereen had het over Barros en Bayliss zodat ik op de achtergrond rustig aan mijn nieuwe team en motor kon wennen. We gingen hierheen met de motivatie dat we in het begin niet de snelste zouden zijn, maar dat we meteen de eerste overwinning hier zouden pakken had niemand verwacht.

De top drie van de eerste wedstrijd.

De uitslag van de eerste wedstrijd.