John Hopkins neemt sabbatical van racen

Het zit John Hopkins niet mee. De carrière van de voormalig Suzuki MotoGP coureur, die in 2007 op de beduidend langzamere Suzuki GSV-R nog de vierde plaats in de eindstand van het MotoGP wereldkampioenschap wist te halen, kent meer pieken en dalen dan het Himalaya gebergte. Als veelbelovende talent maakte Hopkins in 2002 zijn debuut bij het WCM Yamaha team en werd een jaar later al door Suzuki ingelijfd.

Het huwelijk met Suzuki duurde vijf jaar, waarna Hopkins voor Kawasaki koos omdat dit de betere machine moest zijn. Een jaar later stond Hopkins alweer op straat, nadat Kawasaki had besloten de stekker uit het MotoGP project te trekken. Met het 2009 seizoen al in volle gang maakt Hopkins de overstap naar het WK Superbike bij het Stiggy Racing Honda Team, waar hij vanaf de derde wedstrijd van de partij is, maar is dankzij veel crashes en blessureleed niet veel op de baan terug te vinden.

In 2010 kiest Hopkins voor het Amerikaanse AMA, maar kan daar geen potten meer breken. Hopkins carrière lijkt dan voorbij, maar oud teammanager Paul Denning is het geloof in de Amerikaan nog niet verloren en biedt hem onderdak in zijn BSB Cresent Suzuki team, waar hij met het kleinste verschil ooit van 0.006 seconden de Britse Superbike titel in de laatste ronde op Brands Hatch naar Tommy Hill ziet gaan.

In 2012 keert Hopkins met hetzelfde team terug naar het WK Superbike, maar de blessures blijven de Amerikaan achtervolgen. In de winterperiode voorafgaand aan het 2012 seizoen neemt Hopkins de radicale beslissing een vingertopje te amputeren, om daarmee het herstel van zijn hand te versnellen. Het herstel blijkt van korte duur, tijdens de wintertraining vlak voor de openingsrace op het circuit van Phillip Island komt Hopkins opnieuw ten val en breekt daarbij dezelfde hand opnieuw.

Voor de 29e keer moet de 29-jarige coureur onder het mes, maar is de tweede race op Imola alweer op de Suzuki GSX-R1000 terug te vinden. Tijdens het raceweekend op Monza komt Hopkins met een serieuze highsider opnieuw keihard ten val en blesseert daarbij zijn heup.  Na een race uit te hebben gezeten is Hopkins weer van de partij, maar de vele blessures hebben zijn tol geëist en Hopkins staat niet meer in de schaduw van de coureur die bijna BSB kampioen werd.

Hopkins keert nu terug naar Amerika, waar hij verdere tests en evaluaties over het herstel aan zijn heup zal ondergaan, waarna hij een definitieve beslissing omtrent de toekomst van  zijn carrière zal nemen.

John Hopkins:
Ik heb sinds het moment dat ik mijn heup op Monza brak echt geworsteld en ik weet dat het topprioriteit is om mijn gezondheid eerst voor elkaar te hebben voordat ik weer aan racen kan denken. Ik wilde mezelf voor 2013 niet aan het Fixi Cresent Suzuki team verbinden en dan niet in staat zijn mezelf 100% te geven omdat de blessure een constante zorg is. Dus hoewel dit een moeilijke beslissing is, is het de enige juiste. 
Ik zal terug naar Amerika gaan voor flink wat testen en daarna beslissen welk pad we gaan bewandelen. Als dat betekent een kunstheup of iets dergelijks betekent zal ik dat zeker doen, ik ben bereid alles te doen wat nodig is om mijn gezondheid en fitness weer terug te krijgen. Op dit moment beïnvloed de blessure mijn leven thuis, privé en op het circuit, dus dat moet ik goed op de rit zien te krijgen. 
Ik heb nog steeds de wens en de passie om te gaan racen tegen de beste coureurs ter wereld, maar elke keer als ik mezelf weer had gemotiveerd werd ik er weel snel door een pijnlijke heup aan herinnerd voorzichtig te moeten zijn, en dat is niet de manier om te racen.

Iedereen binnen het team heeft me het hele seizoen veel steun gegeven, omdat ze weten wat ik door heb gemaakt, en dus wil ik mijn dank aan hen uitspreken voor alle aanmoedigingen en steun. Ik wil ook de racefans en persoonlijke sponsoren bedanken, met name Arai, Alpinestars en Monster die al zo lang bij me zijn en me al die tijd onvoorwaardelijk hebben gesteund. Het spijt me dat het dit jaar niet goed heeft uitgepakt, maar ik hoop echt weer terug te kunnen komen.