Nader bekeken: Kawasaki Ninja H2 SX

Om als ’s werelds enige supercharger Sport Tour fiets door te kunnen gaan moest ook het design spraakmakend zijn. En spraakmakend is het zeker, we zijn er alleen nog niet over uit of dit als compliment of juist niet moet worden gezien. Zeker in de zwarte kleurstelling oogt de Ninja H2 SX nogal, erm… kolossaal. De groen/zwarte uitvoering oogt daarentegen al veel beter en de horizontale vinnen – die we al kennen van de ZZR1400 – komen nu ook veel beter tot hun recht.
Het begint druk te worden links op 't stuur, maar dat hebben ze wel mooi opgelost

Blijft wel even wennen hoor, dat design. Dat groen maakt 'm wel heel herkenbaar

Instelbaar, uiteraard Het neusje is duidelijk een knipoog naar de Ninja H2, maar draagt wel bij aan het kolossale aanzicht. Net als het brede kontje met zwaar ogend subframe. De LED koplamp is ook op de Ninja H2 gebaseerd, maar dan net effe wat anders en aan de bovenkant van LED dagrijverlichting voorzien. Trouwens, over verlichting gesproken, alle verlichting op de Ninja H2 SX is LED, tot aan de kentekenplaatverlichting toe.

Vergeleken met de Ninja H2 heeft de H2 SX een meer rechtop (en dus comfortabelere) zit en ook de hogere ruit zorgt voor een betere windbescherming. Het zadel bestaat uit twee losse delen, waarbij er voor het rijdersdeel te kiezen valt uit een Comfortzadel dat grote motorrijders (en motorrijdsters natuurlijk) een ontspannen kniehoek biedt en een dikke urethaan vulling heeft en een Low variant die 15 mm lager is, wat de zithoogte op 835 en 820 mm brengt. Het zadel van de duopassagier is aan de bovenkant van een groot vlak oppervlak voorzien voor maximaal zitcomfort. Het SE-model onderscheidt zich met een two-tone zadel met dubbel stiksel. De ergonomisch ontworpen handgrepen moeten bijdragen aan het comfort en van hoge-sterkte kunststof gemaakt, waardoor ten opzichte van de grepen van de Z1000SX ongeveer 1 kilo aan gewicht is bespaard. Het effect van de bochtenverlichting in een paar plaatjes uitgedruktIn de handgrepen zijn ook de ophangpunten van de 28 liter monokey koffers verwerkt, die in het accessoirepakket zijn opgenomen in in de kleur van de motor verkrijgbaar zijn.

Het two-tone zadel is niet het enige wat het SE-model van de standaard H2 SX onderscheidt. Zolang de motor niet op contact staat zie je vanuit het zadel misschien nog geeneens zoveel verschil, tot je het contact aanzet en bij de SX SE een prachtig mooi TFT-kleurenscherm ontdekt in combinatie met de toerenteller-unit, waar de standaard Ninja H2 SX diezelfde toerenteller met een ‘gewoon’ LCD-scherm heeft gecombineerd. Inderdaad, hetzelfde display als dat van de Ninja H2. Een ander verschil is terug te vinden in de kuip, die bij de SE een beide zijden van een grote koplampunit is voorzien waarin de bochten-verlichting in is ondergebracht, net als bijvoorbeeld KTM dat bij de 1290 Super Adventure T heeft gedaan. Bij het TFT-display valt er trouwens te kiezen Gelukkig, eindelijk alleen. Kunnen we tenminste eens écht gas gaan gevenuit twee verschillende lay-outs: Touring en Sport en uiteraard wordt in het donker automatisch naar een donkere ondergrond geswitcht.

Ook op het gebied van elektronica is Kawasaki bij het SE-model net even wat verder gegaan. Standaard voor zowel de Ninja H2 SX als de SX SE is de 6-assige Bosch IMU die continue de roll, yaw en pitch van de motor monitort en alle elektronische speeltjes aanstuurt, waaronder de tractiecontrole die in 3 standen in te stellen is. Stand 1 is het meest sportief en laat een zekere mate van wielspin toe om de acceleratie te maximaliseren. De KTRC (Kawasaki TRaction Control) houdt daarbij niet alleen rekening met de wielsnelheden, maar neemt ook de gegevens van het motorblok, de input van de rijder en de positie (als onder andere de hellingshoek) van de motor mee in z’n calculatie. Mode 2 is volgens Kawasaki een mooie balans tussen acceleratie en geruststelling, terwijl Mode 3 het meest ingrijpt en voor situaties met weinig grip is bedoeld. Wheelies zijn voorbehouden aan Mode 1 (kleintjes voor Mode 2), wie juist niet wil dat het voorwiel richting luchtruim wordt gelanceerd kiest liever voor Mode 3.
KIBS, ofwel bochten-ABS op z'n Kawasaki's

Eerlijk gezegd vinden we 'm zo een stuk appetijtelijker uitzien

Koppeling overbodig. Minder lucht, dus kleinere demper Naast tractiecontrole kun je kiezen uit 3 verschillende rijmodi: Full, Middle en Low, waarbij het vermogen van de twee laatste tot 75 resp. 50% is beperkt. Om de motor met aanremmen beter onder controle te kunnen houden is de mate van motorrem aan te passen via de Kawasaki Engine Brake Control. Wanneer dit systeem is geactiveerd wordt het effect van de motorrem gereduceerd.

Naast tractiecontrole, rijmodi en Engine Brake Control zijn ook beide uitvoeringen standaard met cruise control uitgerust, waarvan de bediening op de linker stuurhelft is ondergebracht. Een druk op de knop is volgens Kawasaki voldoende om de cruise control te activeren, de snelheid kan eenvoudig met de + en – knop worden aangepast en schakelt zich uit zodra het remhendel, koppelingshendel, of rempedaal wordt bediend. Of wanneer het gas voorbij ‘gasdicht’ wordt gedraaid.

Voor wie dat allemaal nog niet genoeg is biedt de Ninja H2 SX SE uitkomst. Naast bovengenoemde elektronische speeltjes is de SE voorzien van een quickshifter met autoblipper, zodat zowel op als terug zonder koppeling kan worden geschakeld. De koppeling is dus alleen nog maar nodig om weg te rijden en dat kan dan ook nog eens op een bruut vette manier dankzij KLCM, ofwel de Kawasaki Launch Control Mode. Ofwel: knopje indrukken; gas vol tegen de stuit (waarbij het toerental tot 6.250 toeren per minuut wordt begrensd) en dan ineens de koppeling loslaten, om vervolgens als een raket te worden gelanceerd. Naar voren welteverstaan, KLCM bepaalt hoeveel vermogen er naar het achterwiel kan worden overgebracht zonder dat je na 2 meter al achterover bent geslagen. KLCM schakelt automatisch uit bij 150 km/u of wanneer de 3^e versnelling wordt aangetikt. Dat, in samenspraak met de eerder omschreven bochten-verlichting, two-tone zadel, hogere scherm en stalen remleidingen, plus nog een 12V aansluiting, middenbok, handvatverwarming (accessoire voor de gewone Ninja H2 SX) maakt de Ninja H2 SX SE een heel stuk begeerlijker dan de standaard Ninja H2 SX.