Verslag 71e EICMA Milaan

Wanneer je het over Italiaanse merken hebt, heb je het eigenlijk voornamelijk over het Piaggio-concern, dat immers Aprilia, Moto Guzzi, Piaggio, Vespa, Gilera en Derby onder zijn paraplu heeft. Maar de Italianen hebben last van twee dingen: de crisis, die vooral in dat land heftig heeft opgespeeld, en de concurrentie van Chinese scooters, die kwalitatief weliswaar vaak belabberd zijn, maar die ook geen drol kosten en die zo klanten afsnoepen van de kwaliteitsmerken. Kortom, de ontwikkelingen zijn bij de Piaggio merken op een laag pitje gezet. Derby, Gilera, Piaggio hebben geen nieuwe modellen, Moto Guzzi speelt wat met kleurstellingen op de V7 en durft dat als vernieuwd te presenteren en Aprilia voerde begin dit jaar al enkele verbeteringen door aan het rijwielgedeelte van de RSV4 R APRC ABS en de RSV4 Factory APRC ABS, die ook een geoptimaliseerd Aprilia Performance Ride Control (APRC) systeem kregen. Maar persoonlijk vind ik nieuws pas nieuws als er een nieuwe typekeuring voor moet worden aangevraagd. En in dat kader mochten we slechts één nieuw model bewonderen: de Vespa Primavera 125. Deze retro-scooter refereert aan de Primavera uit 1968 en combineert dat met stijlelementen van de Vespa 946. Kenmerkend is de omegavormige centrale uitsparing voor de benen, die de rijpositie van de bestuurder verbetert. Voor de aandrijving beschikt de Primavera over een totaal nieuw ontwikkelde, luchtgekoelde eencilinderkrachtbron met drie kleppen, die door een enkele, bovenliggende nokkenas worden bediend. Het blok is voorzien van elektronische injectie en levert 7.9 kW (10,7 pk) bij 7.700 tpm, terwijl het maximum koppel 10,4 Nm @ 6.000 tpm bedraagt. Een CVT-transmissie zorgt dat het vermogen bij het achterwiel komt, dat evenals het voorwiel een diameter van 11 inch heeft. Voor de vertraging heeft de Primavera een enkele 200mm remschijf in het voorwiel en een trommelrem in het achterwiel. Er komt overigens ook een 50cc-versie van, dus de kans dat je er in Nederland straks daadwerkelijk een ziet rijden is redelijk groot.

Benelli BN302

Meer nieuws was er te vinden bij Benelli, al kun je je afvragen of je deze onder de Italiaanse merken moet scharen, aangezien Benelli eigendom is van het Chinese Keeway. Maar goed, Dat betekent wel dat er kapitaal achter zit en dat resulteerde in een tweetal nieuwe motoren. De eerste is een naked bike, de BN302. De 3 in de typeaanduiding geeft aan dat de cilinderinhoud van de vloeistofgekoelde tweecilinder lijnmotor, die in het frame hangt, 300 cc bedraagt. Daaruit haalt deze BN-ner een maximum vermogen van 37 pk @ 11.500 toeren. Het maximum koppel bedraagt 27 Nm @ 9.000 toeren. De BN302 heeft een soort brug-vakwerkframe van stalen buis, dat uitloopt in een aluminium onderstuk waarin een stalen swing arm zit. Deze bedient een zijwaarts geplaatste schokdemper. In het voorwiel zit een 50 mm upside-down voorvork van Marzocchi. De remdelen zijn afkomstig van Brembo. De BN302 heeft een zithoogte 795 mm en weegt met een volle 16-litertank 196 kg.

Benelli BN600GT

Ook nieuw bij Benelli is de BN600GT, een Grand-Turismo versie van de vorig jaar geïntroduceerde BN600R. Deze GT wordt aangedreven door een viercilinder lijnmotor met een cilinderinhoud van 600 cc. De tuning is ten opzichte van de R iets gewijzigd, waardoor deze motor iets meer trekkracht bij lagere toeren levert. Het maximum vermogen is 82 pk @ 11.000 tpm, het maximum koppel bedraagt 55 Nm @ 8.000 tpm. De GT weegt 243 kg en heeft een zithoogte van 800 mm. Opvallend is het hybride frame, dat bestaat uit een stalen vakwerkdeel en een aluminium deel. De motor heeft een zijwaarts geplaatste monoschokdemper en is verder voorzien van een 50 mm Upside-down voorvork met radiaal bevestigde remklauwen zitten. Hij heeft een fraaie, gebogen swing arm van aluminium, die een Sachs schokdemper bedient. De tankinhoud bedraagt 27 l, zodat deze GT met zijn top half zeker goed zal zijn voor lange toertochten. Beide Benelli's zijn leverbaar vanaf midden 2014.

Ducati Super Legerra

Ducati had natuurlijk haar kruit al deels verschoten op de Duitse autobeurs, de IAA, waar de 889 Panigale werd voorgesteld op de stand van Audi. Die zijn tegenwoordig immers eigenaar van Ducati. Toch was er op de Eicma in Milaan ook sportief nieuws te vinden in de vorm van de Super Legerra, die laat zien dat "Vorsprung durch Technik" zo zijn voordelen heeft. Door talloze superlichte onderdelen is het gewicht van deze 1198 Panigale R beperkt tot 155 kg droog of 166 kg rijklaar, wat evenveel is als een racemotor uit het WK Superbike. Zo heeft de Super Legerra een magnesium monocoque frame en gesmede, magnesium Marchesini wielen. Een carbonfiber achtersubframe, een carbonfiber kuip, een lithium-ion accu en een uit titanium vervaardigd uitlaatsysteem met RVS bochten zorgen voor nog meer gewichtsbesparing, net als de lichtgewicht Öhlins FL916 voorvork en Öhlins TTX36 achterschokdemper, die zelfs is voorzien van een titanium veer. Uiteraard zitten er Brembo Monoblock voorremmen op, die worden bediend via een speciaal voor deze motor ontwikkelde Brembo handrempomp met instelbare overbrenging.

Ook in het motorblok zelf zijn superlichte onderdelen gebruikt, zoals titanium drijfstangen en titanium in- en uitlaatkleppen. Verder hebben de zuigers nog maar twee zuigerveren en zijn de verbrandingskamers aangepast, terwijl een superlichte krukas voor een lage massatraagheid zorgt. Het blok levert meer dan 200 pk. Er worden slechts 500 exemplaren van de Superlegerra gemaakt, die ongetwijfeld tegen iets hogere kiloprijs hun weg naar de kopers vinden...

Ducati Monster 1200 en 1200S

De lopende band zal iets langer doordraaien bij de productie van de nieuwe naked van Ducati: de Monster 1200. Die dankt zijn grotere cilinderinhoud aan de transplantatie van de 1198 Testastretta 11° DS L-Twin, afkomstig van de 1198 Superbike. En aangezien men op de weg doorgaans een andere rijstijl hanteert dan op het circuit, is de motorkarakteristiek aangepast om het middentoerengebied te versterken. Het blok levert 135 pk bij 8.750 tpm. Niet alleen het blok is "nieuw", ook het rijwielgedeelte is vernieuwd. Het is onder meer uitgerust met een volledig instelbare 43mm Kayaba voorvork, Brembo monoblock remmen, een enkelzijdige achterbrug en een deels instelbare Sachs monoschokdemper. Een nieuwe feature is dat het zadel voortaan in hoogte verstelbaar is. Ook kan de rijder het karakter van de motorfiets op zijn eigen wensen instellen middels een in acht standen instelbaar tractiecontrolesysteem, een in drie standen instelbaar ABS en een in drie standen instelbaar Ride-by-Wire-injectiesysteem. De Monster 1200 weegt 182 kg droog.

Van de Monster 1200 komt tevens een S-versie: Die heeft onder meer volledig instelbare Öhlins voor- en achtervering en een sterkere tuning. De S-versie levert 145 pk bij 8.750 tpm.

MV Agusta Turismo Veloce 800

Bij Mecanica Verghera Agusta MV lijkt het wel goed te gaan. Giovanni Castiglioni, die er na de dood van zijn vader in 2011 de scepter zwaait, lijkt er een flair voor te hebben, aangezien het bedrijf de verkopen in het eerste kwartaal van 2013 al met 38% zag stijgen. Op de Eicma presenteerde het merk in elk geval een bijzonder mooi geconstrueerde, allroad-achtige toermachine, die de naam Turismo Veloce 800 draagt en die in "eenvoudige" versie en in een luxere "Lusso"-versie bij de dealers zal staan. De techniek hiervan is gebaseerd op de Rivale en Brutale 800. Dat betekent dat een vloeistofgekoelde, driecilinder twaalfkleps DOHC lijnmotor voor de voorstuwing zorgt. Deze motor heeft drie instelbare, voorgeprogrammeerde motormappingen, twee met 100 pk en een Sport-setting met 125 pk. Daarnaast is er nog een custom-setting, waarin je de koppelkarakteristiek, de toerenbegrenzer, de gasreactie, de gasgreepgevoeligheid, de motorremkracht en de tractiecontrole zelf kunt instellen. Een en ander wordt weergegeven op het kleuren TFT-scherm in het dashboard, waarin bij de Lusso zelfs een navigatiesysteem is opgenomen. Het rijwielgedeelte is een combinatie tussen een vakwerkframe van stalen buis en een aluminiumconstructie. Voor gebruik in de toermachine is het frame iets breder uitgevoerd en verstevigd, zodat het ook het gewicht van duopassagiers en bagage aankan. De Lusso-versie is voorzien van vering met elektronisch instelbare, actief regelende demping.

Bimota

Bimota doet het dit jaar iets rustiger aan, nadat het vorig jaar een enorm aantal nieuwe modellen introduceerde. Dit jaar blijft het nieuws beperkt tot de vorig jaar aangekondigde BB3, oftewel Bimota-BMW-3. Deze Superbike wordt dientengevolge aangedreven door de 193 pk sterke 1000cc viercilinder uit de BMW S1000RR, die in een door Bimota ontwikkeld vakwerkframe van stalen buis is geplaatst. Dit frame eindigt in een set enorme schetsplaten van zeer fraai gefreesd aluminium, zoals alles op een Bimota fraai gemaakt is. Dat geldt zeker voor de wulps gefabriceerde achterbrug en de asopnemers op de Upside-Down voorvork, waarop uiteraard radiaal bevestigde Brembo vierzuigerremklauwen zitten. De BB3 weegt slechts 179 kg, mede dankzij de carbonfiber kuip.

Magni

Even denken... Jawel, de Italiaanse Nico Bakker, die talloze Guzzi's van een eigen design en rijwielgedeelte ontwierp. Hij is weer (of nog) actief, deze Magni, en liet op Milaan een aantal leuke ontwerpen zien, maar niet met Guzzi blokken. We zien een TM, een MV-blok en nog wat ander ondefinieerbaar materiaal, verpakt in originele, nostalgische en spetterende designs. Laat maar komen, zouden we zeggen. Helaas doet het Nijmeegse Teo Lamers Motorrijwielen alleen in Magni als er Guzziblokken in hangen...

Husqvarna 701

Een "Italiaans" merk, dat aan hevige veranderingen onderhevig is, is Husqvarna. "Italiaans" zetten we daarbij maar tussen haakjes. Het is natuurlijk van oorsprong een Zweeds merk, dat ooit door Cagiva werd gekocht en naar Varese verhuisd. BMW heeft het een tijdje gehad en verkocht het vorig jaar weer aan KTM. Hoewel veel mensen dachten dat die een Ecclestone-tactiek toepasten (concurrent kopen en opheffen), lijkt KTM toch grote plannen met het merk te hebben, en dan vooral waar het de noppenfietsen betreft. De straatmodellen met Beierse en Italiaanse blokken werden direct uit het gamma gekegeld. Toch lijkt KTM wel plannen richting straatmodellen te hebben, want op de Husqvarna stand stond een fraai conceptmodel, de "701". Dat is een modernistische supermotard, die onderhuids duidelijk is geënt op het frame en het motorblok van de KTM 690 Enduro R. Er zal dus misschien toch wel iets gebeuren.