Veilig snel rijden met TrackTraining

Terug naar de schoolbank

Voor elke sessie eerst een theorieles, maar niet zoals vroeger in de schoolbanken dat het zweten is om de les te volgen. Alhoewel... met de leren pakken aan en geen airco wordt er toch aardig wat vocht verloren.

Voordat er dus ook maar één meter op het circuit gereden wordt moeten we ons eerst melden in het leslokaal, om 09:30 uur! Omdat de cursussen van Track Training worden gegeven in combinatie met een circuitdag (in dit geval met die van MotorXtra) zijn er al vroeg mensen op de baan te vinden. Mooi, kunnen we alvast vanaf het dak kijken hoe zij de 'Tarzan-bocht' nemen. Natuurlijk onder het genot van een kop koffie om de opbouwende ‘spanning’ wat in te dammen.

Eenmaal in het leslokaal krijgen we voornamelijk uitleg van Mark en Jeroen. Allereerst wordt er gewezen op een goede voorbereiding, met andere woorden zorg dat je machine in uitstekende staat verkeert en dat je zelf bent uitgerust. In het vervolg van het verhaal wordt er op gehamerd dat wanneer we de baan op gaan iedereen wordt geacht veilig te rijden. Daar gaan we deze dag dan ook aan werken, veilig snel rijden. Er zullen vijf rijsessies volgen dus een ieder krijgt genoeg 'track-time'.

Opgesteld in 3 rijen om voor het eerst de baan op te gaan

Er wordt gereden in vier groepen met voor- én achterrijders. Ben je voor het eerst op een circuit dan kun je het beste in groep één rijden. Heb je al eens op het circuit gereden, maar vind je jezelf nog niet snel, dan kies je waarschijnlijk voor groep twee. Vind je dat best snel kunt rijden dan stel je je op in de derde groep en vind je jezelf een hele snelle dan is er nog groep vier. Gedurende de dag kun je altijd van groep wisselen als het te langzaam of te snel gaat. Opvallend genoeg ging er bij ons niemand in groep vier staan, wél in groep drie. Nu was level één ook deze dag niet volgeboekt, dus was er ook genoeg ruimte om in drie groepen te kunnen gaan rijden.

Aangezien de meeste besluiten om in groep 1 of 3 te gaan rijden, kiezen wij ervoor om in de tweede rij aan te sluiten. In de eerste sessie ligt de nadruk op het verkennen van de omgeving. We moeten goed kijken hoe de baan loopt, maar ook hoe de omgeving er uitziet. Waar staat de vangrails, waar zijn de baanposten en uitloopstroken. Het gaat er hierbij om dat je bewust bent van waar je bent, en niet als een waanzinnige direct hard rond gaat zonder dat je je bewust bent van waar je nou eigenlijk bevindt. Om de volledige aandacht op de ‘verkenning’ te kunnen richten, mag er niet geschakeld worden, niet worden ingehaald en worden geremd. Een hele gewenning, maar wel met het gewenste resultaat. Na een paar eerste rondjes te concentreren op wat niet mag kunnen wij ons volledige concentreren op het verkennen van de baan.

De eerste sessie zit er voor het gevoel al snel op. Na elke sessie wordt er per groepje al even geëvalueerd. De voor- en achterrijders geven ‘oordeel’ over wat goed en minder goed is gegaan en de deelnemers kunnen tevens hun ei kwijt. Aangezien de groepjes klein zijn hebben de instructeurs het overzicht om ook iedereen te kunnen instrueren en tips te geven.

Stapje voor stapje
Tijdens het wachten op de tweede les, gaat het uitwisselen van de ervaringen nog gretig door. De spanning vooraf aan de eerste sessie is grotendeels omgeslagen naar een gezonde spanning met veel brede glimlachen. Voordat we voor de tweede maal de baan op mogen gaan, volgt er eerst weer theorie. Natuurlijk wordt er stilgestaan bij de eerste ervaringen, maar vindt ook de opbouw naar de volgende sessie plaats. Een vast terugkerend ritueel tijdens de dag. Stap voor stap een oefening erbij om op te bouwen naar een groter wordend geheel.

Elke sessie zijn er – zoals gezegd – voor- en achterrijders. Alleen vanaf sessie twee ‘verdwijnt’ de voorrijder na twee rondjes.. En dat is schrikken! Tenminste de eerste paar rondjes. Niks gemakkelijker dan achter een ervaren iemand aanrijden, vooral als je niet mag remmen. Maar nu verdween dat ijkpunt. Aangezien Edwin als ‘tweede’ reed tijdens deze sessie, werd hij de ‘voorrijder’. Gelijk is het belang van de eerste ‘verkennings’ sessie duidelijk. Wanneer moet je nu ook alweer het gas loslaten om zonder te remmen de bocht door te komen, zonder dat je bij wijze van spreken wordt stilgestaan. Een hele bijzondere ervaring. Als eenmaal het ritme erin komt wordt het steeds meer een automatisme en worden de rondjes al steeds iets sneller afgelegd. Met de toename van de snelheid neemt tevens het plezier steeds verder toe. Iets wat na elke sessie overduidelijk zichtbaar is wanneer de helmen worden afgedaan.