Raptor 650: still going strong

Ook waren de Bridgestones inmiddels over hun uiterste houdbaarheid heen. Om een nieuw setje banden echter een eerlijke start te gunnen is in de tussentijd gebruik gemaakt van een reserveset ‘winterbanden’; het kaliber ‘wel legaal en slijtvast, niet geschikt voor uitspattingen’ voldeed in de donkere regenperiode prima, maar zelfs aan deze winter zou uiteindelijk een eind komen. Tijd voor iets nieuws! Na rijp beraad viel de keus op de nieuwe Continental Road Attack 2: net als de Michelin Pilot Road 2 van enige tijd terug gericht op precies datgene waar de Raptor zich goed bij voelt; veel kilometers bij een zeer acceptabel stuurgedrag. Het ‘sportieve toer’-segment is razendpopulair en wellicht het gebied waar de meeste innovatie op bandengebied aan te treffen is. Na eerdergenoemde Pilot Road 2 en de nieuw geintroduceerde Bridgestone BT-023 komt ook Continental met een zeer concurrerend product: de geheel vernieuwde Road Attack 2. En net zoals de anderen wordt er nogal wat vereist; comfort, vertrouwen, levensduur en tussendoor ook nog ruim voldoende grip en een flitsend stuurgedrag. Van de Michelins weten we uit ervaring dat ze niet eens misstaan bij een rondje circuit (al is het geen supersportband uiteraard….je komt er toch ver mee), de Bridgestones hebben we pasgeleden mee kunnen rijden, benieuwd hoe ver de Conti’s het zullen schoppen.

De promotekst is er alvast jubelend over: “de features van de band zijn dat volgens Continental wel: Grip door Continuous Compound Technologie (nieuw in de ContiRoadAttack 2) en Black Chili, veiligheid door Traction Skin en rijdynamiek door DRT (Dynamic-Ride-Technology).

Vooral de nieuwe feature Traction Skin verdient uitleg. Ingenieurs hebben een coating voor de vulcanisatiemal ontwikkeld, welke ervoor zorgt dat er geen losmiddelen meer nodig zijn om de band uit te mal te kunnen nemen. Het gebruik hiervan moet volgens de heren engineers resulteren in een extreem korte inrijperiode, waardoor je meteen "Ready2Ride" zult moeten zijn.

De ingenieurs van Continental in Korbach hebben het loopvlak samengesteld op basis van de nieuwste compoundtechnologie. Deze band heeft aanzienlijk meer grip op droge en natte wegen dan zijn populaire voorganger de ContiRoadAttack. Ook handling en kilometerprestaties zijn verbeterd”.

Nou, leuk.

Ondanks de toepassing van Traction Skin, wat wel duidelijk zichtbaar én voelbaar is als je met je hand over het oppervlak gaat, doe ik toch wat voorzichtig als ik met de Conti’s de garage weer verlaat. Komt ook doordat ik naar verachting weer zal moeten wennen aan een motor die wél stuurt…iets wat me al een poos niet meer overkomen is, behalve bij andermans machines. Eenmaal op pad is he techter snel duidelijk; ik heb nieuwe, ronde banden. Even snel losjes wat laverend door de stad geeft een goede indruk; de rest komt snel genoeg. En inderdaad, als ik ’s anderendaags op pad moet voor een klus kunnen de conti’s eens goed laten zien wat ze waard zijn. En dan gebeurt er iets onverwachts; ook al zijn het nieuwe banden zónder vlakke stukken, lijkt de motor welhaast minder stabiel dan welke andere band ik hiervoor ook gehad heb. Zelfs de BT016’s leken stabieler; de motor pendel in een rechte lijn wat over zijn lengteas, voornamelijk achter een vrachtwaen, maar eenmaal de zintuigen op scherp is he took licht waarneembaar achter auto’s en zelfs zónder voorliggers rijdt de Raptor niet honderd procent strak rechtuit. Een licht windje is al genoeg om enige onrust in het rijwielgedeelte te brengen. Een korte inspectie leert dat alles toch echt vastzit, dus daar kan het niet aan liggen. Wat het wel kan zijn, aldus Chris van Paassen, is dat ik aan den lijve ondervind wat het DRT nou precies doet. De voorband is wat puntiger dan voorheen, wat een extreem licht stuurgedrag tot gevolg heeft. In combinatie met de standaarvering van de Raptor kan dat net genoeg zijn voor wat onrust. Dit wordt nog eens bevestigd door twee andere punten; zodra ik een hand van het stuur haal is het weg én eenmaal serieus aan het sturen is er niets aan de hand.

Integendeel, zodra ik de snelweg links laat liggen rijdt en stuurt de Cagiva als een malle. In no time wordt het profiel over de hele breedte benut, zonder ook maar een spoor van  onzekerheid. Die  Traction Skin zou best wel eens kunnen werken…. Ook bij kort manoeuvreren sta je telkens perplex van het gemak waarmee de motor te sturen valt. Een snelle onverwachte flikflak tussen twee autospiegels in de file gaat met zo weinig moeite zó heftig dat het me hardop verbaast. Maar ook lange bochten zijn geen enkel punt. Het ligt niet in de aard van de Cagiva om op rails te rijden en de motor is dan ook op elk moment van de gekozen lijn te corrigeren, maar komt op geen moment onbetrouwbaar over. Grip genoeg, vertrouwen genoeg, sturen meer dan genoeg. Alleen valt er op dit moment nog weinig over de levensduur of regenkwaliteiten te zeggen. Wat het eerste betreft verwachten we dat dat wel goed zit, gezien de gemidelde levensduur van het vorige type en ook van de regenprestaties hebben we vooralsnog een hoge pet op. De praktijk zal het leren; het een wat sneller dan het ander.