Test: Dunlop D208Race Replica

Banden

De praktijk

Hamvraag blijft natuurlijk hoe de banden het in de dagelijkse praktijk, onder alledaagse weersomstandigheden doen. Nu geeft Dunlop zelf aan dat het inzetgebied van deze band in de sportieve hoek -tegen het circuitrijden aan- moet worden gezocht, maar aangezien uiteindelijk 95% van de kopers nooit op een circuit zal rijden was het dan ook niet meer dan logisch dat wij de D208RR op de openbare weg flink aan de tand zouden voelen. Bij Dunlop was men dusdanig overtuigd van de rijkwaliteiten van de D208RR, dan men er zelfs op aandrong of we niet alvast in de winter wilden gaan rijden. Nu ben ik persoonlijk niet vies van een stukkie sturen, maar in de winter op mijn eigen 998 wordt het toch een ander verhaal. Niet alleen is het dood- en doodzonde om met een Duc door de pekel te rijden, daarnaast is het natuurlijk de goden verzoeken om met vrieskou op supersportieve banden te rijden.

Koude test

Met de eerste voorjaarszon in het vizier moet de 998 er aan geloven. Het is nog steeds hartje winter en dus nog steeds heel erg koud, maar deze droge, zonnige winterdag maakt het ideaal om kennis te maken met het vernieuwde Engelse rubber. Het valt meteen op hoe wendbaar de D208 is. Nu waren de Pirelli"s ook wel aan vervanging toe, maar die lagen op mijn tweede set (veel lichtere) magnesium velgen, deze Dunlops daarentegen zijn op de originele (aluminium) velgen gemonteerd. De motor stuurt zo licht dat ik mezelf moet dwingen om telkens weer later in te sturen. Qua grip voelt het nog niet heel erg vertrouwd aan, maar dat heeft alles te maken met a)de tijd van het jaar en b)de glimmende laag die nog niet van de banden is gereden. "Better safe than sorry. Keep the rubber side down," zo zeggen de Engelsen en daar wil ik me vandaag wel aan houden.

Vertrouwd

De eerste kennismaking duurt zo"n 400 kilometer, waarbij langzamerhand het vertrouwen steeds meer toeneemt. Als aan het eind van de dag de eerste knee-down een feit is, kan ik niet anders dan een positief oordeel over deze band vellen. Zelfs bij temperaturen die de 10º C niet ontstijgen, voelt de band vertrouwd aan. Sterker nog: enkel de extra onderkleding herinnert me aan het feit dat het nog steeds winter is.

Typisch smeren

Inmiddels heeft de band er ruim 2500 kilometer op zitten, waardoor we een goed beeld hebben gekregen in het rijgedrag van de band. Om te beginnen de grip: de D208 is een typische Dunlop, en daar hou je van of niet. Op een bepaald moment begint de achterband te smeren, zonder gevaarlijke vormen aan te nemen. Je voelt als het ware het achterwiel langzaam opzij glijden, maar dan wel op een Lingens Blond manier: alles onder controle. Zeker voor de openbare weg en voor ons gemiddelde motorrijders heeft de band oneindig veel grip. Zoveel dat zeker weten 98% van de motorrijders never nooit de grens zal bereiken. Ter illustratie: Het zou mij te ver gaan om te stellen dat ik met deze achterband ineens twee seconden van mijn rondetijd op Assen af zou rijden, maar zeker weten dat ik die rondetijd een stuk gemakkelijker zou rijden, simpelweg omdat de banden zoveel meer vertrouwen geven.

Regenband?

Zelfs in de regen geven de banden redelijk veel vertrouwen. Nu ben ik persoonlijk geen super-regenrijder, maar op zich kon ik de band op geen fout betrappen, of het moet de gevoeligheid voor zwarte lijmstroken of witte strepen zijn. Nu is elke band daar wel gevoelig voor, maar ik kan mij niet heugen ooit dwars te hebben gestaan met de Michelins of Diablo"s, iets wat mij in een hevige stortbui wel overkwam met deze D208RR. Koppie erbij dus als de weersomstandigheden tegen zitten. Daar staat trouwens wel weer tegenover dat de band al vanaf de eerste meters genoeg grip biedt om -als je zou willen- in de eerste bocht je knie aan de grond te leggen. En daar is ook wel wat voor te zeggen natuurlijk.